Saturday, October 7, 2023

SRIJAGANNATH BHAKTA [2]--KULASEKHARA

                                             ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କର ଭକ୍ତ କୁଳଶେଖର 


ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ 

                         ଅଷ୍ଟାଦଶ ଶତାବ୍ଦୀର ଘଟଣା ସେତେବେଳେ ପର୍ତ୍ତୁଗ୍ରୀଜର ବାଣିଜ୍ୟବ୍ୟବସାୟ ବଙ୍ଗପୋସାଗରରେ ଚାଲିଥାଏ |ଓଡ଼ିଶାର ମଧ୍ୟ କେତକ ବ୍ୟବସାୟୀ ଉଣା ଅଧିକେ ଅନ୍ୟ ଦେଶର ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ବାଣୀଜ୍ୟ ବ୍ୟବସାୟର ବ୍ୟସ୍ତ ଥାନ୍ତି | ଏହିଁ ବଣିକ ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଜଣେ ବଣିକ ଥିଲେ ନାମଟି ହେଲା କୁଳଶେଖର ଯିଏକି ପର୍ତ୍ତୁଗ୍ରୀଜ ଲୋକମାନଙ୍କ ସହ ବାଣିଜ୍ୟରେ ଲିପ୍ତ ଥାନ୍ତି ଓ ସେମାଙ୍କ ଜାହାଜରେ ଦ୍ରବ୍ୟ ନବ ଆଣିବା କରନ୍ତି |
         ସେଦିନ ବଙ୍ଗପୋସାଗରରେ ସମୁଦ୍ରର ବକ୍ଷଚିରି ଗୋଟିଏ ଜାହାଜ ଚାଲିଥାଏ ପଣ୍ଡିଚେରୀ ଅଭିମୁଖେ | ଜାହାଜର କପ୍ଟାନ ସାହେବ ଥାଆନ୍ତି ଆଲବାକ୍ୟୁ ବେଟୋ |ଜାହାଜଟି ବାଲେଶ୍ୱର ର କିଛି ସମୟ ରହିଲା ପରେ ବଙ୍ଗପୋ ସାଗରରେ ଆଗକୁ ଆଗକୁ ମାଡିଚାଲିଛି | ଜାହାଜ ମଧ୍ୟରେ ଭରୀ ରହିଛି ପର୍ତ୍ତୁଗୀଜର ଚର୍ଚ୍ଚ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ବଡ ଘଣ୍ଟି ଓ କିଛି ସୁନା ଅଳଙ୍କାର |ଜାହାଜର କର୍ମଚାରୀ ମାନଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ସହଯାତ୍ରୀ ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଛନ୍ତି ବଣିକ,ପୂଜାରୀ ଓ ଶ୍ରମିକ ସମସ୍ତେ ଆଗେଇ ଚାଲିଛନ୍ତି ସେମାଙ୍କରେ ଲକ୍ଷ୍ୟସ୍ଥଳ ପଣ୍ଡିଚେରୀ ଅଭିମୁକ୍ଷେ |ବଣିକ ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଛନ୍ତି ଆମର ପୂର୍ବ ଆଲୋଚିତ ବଣିକ କୁଳଶେଖର |                 
                        ସ୍ୱର୍ଯ୍ୟ ଉଦୟ ପୂର୍ବରୁ ଜାହାଜଟି ୟାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲା |ଏଣୁ ସ୍ୱର୍ଯ୍ୟ ଉଦୟ ବେଳକୁ ଏହା  ମଝି ଦରିଆରେ ଆଗେଇ ଚାଲିଥାଏ |ଜାହାଜର ଗୋଟିଏ ନିଭୃତ କୋଠରୀ ବସି କପ୍ଟାନ  ମହାଶୟ  ବିଶ୍ରାମ ନେଉଥାନ୍ତି |ସାଗରର ସ୍ୱଚ୍ଛ ଜଳରେ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କର କିରଣ  ଝଲଝଲ ଦିଶୁଥାଏ |ଆକାଶ ଚାରିଆଡେ ନିର୍ମଳ ଓ କୌଣସି  ଠାରେ ବାତ୍ୟା ବା ପବନ ହେବାର ଆଶଙ୍କା ନଥାଏ |ଏଣୁ ଜାହାଜଟି ସମ୍ପୂର୍ଣ ନିରାପଦ ଅବସ୍ଥାରେ ଅଛି ବୋଲି କପ୍ଟାନ ଚିନ୍ତାକଲେ |

                        କିଛି ସମୟ ବିଶ୍ରାମ ନେଲାପରେ କପ୍ଟାନ ଜଣଙ୍କ ନିଜର ଦୂରବୀକ୍ଷଣ ଯନ୍ତ୍ରଟିକୁ ନେଇ ଜାହାଜର ଡେ଼କ ଉପରକୁ ଚାଲି ଆସିଲେ ଓ ଯନ୍ତ୍ରଟିରେ ଚାରିଆଡ଼କୁ ନୀରିକ୍ଷଣ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ,କେଉଁଠି କିଛି ବିପତ୍ତି ନାହିଁତ |ହଠାତ ଘୋର ଜଳରାଶି ଉପରେ ତାଙ୍କର ନଜର ପଡିଗଲା ଏକ ବିରାଟ ବଦାସମୁଦ୍ରିକା ଯିବା ବିରାଟ ବଡ ଆଁ ଟାଏ ମେଲାଇ ଜାହାଜ ଆଡକୁ ମାଡି ଆସୁଛି |କିଛି କ୍ଷଣ ମଧ୍ୟରେ ଜାହାଜଟିକୁ ଗିଳିଯିବ  ଯେପରି | କି ଭୟଙ୍କର ଯିବଟାଏ  ହୋଇଛି ସତେ |କପ୍ଟାନ ଙ୍କର ଭୟରେ ଗୋଡହାତ ଥରିବାକୁ ଲାଗିଲା  | ପାଟି ଖନି ମାରିଗଲା | ସେହି ଭୟଙ୍କର ଜୀବର ଲାଙ୍ଗୁଡ଼ ମାଡ଼ରେ ଜାହାଜ ଫାଟି ବୁଡିଯିବାର ସନ୍ଦେହ ପ୍ରକାଶ ହେଲା  | ତେଣୁ କପ୍ଟାନ ସାହେବ ଅତକୀର୍ତ୍ତି  ହୋଇ ଡାକ ଛାଡିଲେ ସମସ୍ତ ଯାତ୍ରୀ ସତର୍କ ରହିବା  ପାଇଁ | 

                         ସେହି ବିରାଟକାୟ ଜୀବଟି ତିମିଙ୍ଗିଳ ବୋଲି କପ୍ଟାନ ଙ୍କର ହୃଦବୋଧ ହେଲା |ସମସ୍ତ ଯାତ୍ରୀ ଭୟରେ ଜାହାଜର ଡେ଼କ  ଉପରକୁ ଆସି କୋଳାହଳ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ |କପ୍ଟାନ ସାହେବଙ୍କର ବହୁତ ବର୍ଷର ଅଭିଜ୍ଞତା ଏହିଠାରେ ଯେପରି  ଫସର ଫାଟିଗଲା | ତାଙ୍କୁ ଲାଗିଲା ଯେପରି ସେହି ଭୟଙ୍କର ଜୀବଟା ଜାହାଜକୁ ଗିଳି ପକାଇ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମାରିପକାଇବ | ଭୟରେ ସେ କାନ୍ଦି ପକାଇଲେ ଓ ସତର୍କ ଘଣ୍ଟି ବଜାଇଦେଲେ |

                         ଠିକ ଏତିକିବେଳେ ସେ ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲେ ଯେ ଯାତ୍ରୀ ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଯାତ୍ରୀ ଅତି ଶାନ୍ତ ମନରେ ଓ ନିର୍ଭିକ ଭାବରେ ଗୋଟିଏ ଫୋଟୋ ସାମ୍ନାରେ ଡେ଼କ ଉପରେ ବସିଛନ୍ତି ଓ ମନେମନେ କିଛି ଜପ କରିଲା ପରି ଲାଗୁଛନ୍ତି |କପ୍ଟାନ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲେ ଓ ସେହି ଲୋକଟି ପାଖକୁ ଚାଲିଆସିଲେ |ଲୋକଟି ଅନ୍ୟମନସ୍କ ନହୋଇ ମନ୍ତ୍ର ଜପକରି ଚାଲିଥାଏ |କପ୍ଟାନ ସାହେବ ସେହି ଫୋଟୋଟି ଉପରେ ନଜର ପକାଇ ଆଣିଲେ ଓ ଦେଖିଲେ ଫୋଟୋତିରେ ତିନୋଟି ଠାକୁର ଜଣେ ଧଳା ,ଜଣେ ହଳଦିଆ ଓ ଜଣେ କଳା ବସିଛନ୍ତି |ତତକ୍ଷଣାତ କପ୍ଟାନ ସାହେବଙ୍କ ଲାଗିଲା କି ସେହି ଠାକୁରଙ୍କର ପାଖାରେ ଅପୂର୍ବ ଶକ୍ତି ରହିଛି ଏହି ଜାହାଜକୁ ବଞ୍ଚାଇ ଦେବାର |    

                       କୌତୁହଳ ହୋଇ କପ୍ଟାନ ସାହେବ ସେହିଲୋକଟି କୁ ପଚାରିଲେ ଏ ତୁମେ କଣ କରୁଛ | ଲୋକଟି କପ୍ଟାନ ଙ୍କର ଉଦବେଗ  ଦେଖି କହିଲା ମୁଁ ମୋର ଇଷ୍ଟଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରୁଛି | ସେ ଜାହାଜକୁ ନିଶ୍ଚୟ ରକ୍ଷା କରିବେ | ଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କ ନାମ ଶୁଣି କପ୍ଟାନ ପଚାରିଲେ ଜଗନ୍ନାଥ କିଏ ,ସେ କେଉଁ  ଠାରେ ରହନ୍ତି | ସେ କଣ ଏହି ବିରାଟକାୟ ରାକ୍ଷସ ମୁଁହରୁ ଏହି ଜାହାଜକୁ ରକ୍ଷା କରିପାରିବେ | ଲୋକଟି ଦୃଢ଼ତାର ସହିତ କହିଲା ଜଗନ୍ନାଥ ହେଉଛନ୍ତି ଜଗତର ନାଥ ସେ ନିଶ୍ଚୟ ପାରିବେ |କପ୍ଟାନ ସାହେବ ଲୋକଟିର କଥା ଶୁଣି ସର୍ତ୍ତ ଲଗାଇ ଦେଲେ ଓ କହିଲେ ଯଦି ତୁମର ଜଗନ୍ନାଥ ଜାହାଜଟିକୁ ରକ୍ଷା କରିପାରିବେ ତେବେ ଯେଉଁ ଘଣ୍ଟି ଓ ସୁନା ଅଳଙ୍କାର ପର୍ତ୍ତୁଗ୍ରୀଜ ଚର୍ଚ୍ଚ ପାଇଁ ଆସିଛି ତାହା ତୁମର ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କୁ ଦିଆଯିବ |ଏହା କହି କପ୍ଟାନ ସାହେବ ସେହି ଫୋଟୋତିକୁ ଚାହିଁ ହାତଯୋଡ଼ି ଉକ୍ତ ଲୋକଟିର ଭଜନ ଶୁଣିବାକୁ ଲାଗିଲେ | କିଛି କ୍ଷଣ ପରେ ଦେଖାଗଲା ହଠାତ ସେହି ତିମିଙ୍ଗିଳ ଗୋଟିଏ ଜାଗାରେ ସ୍ଥିର ହୋଇ କିଛି ସମୟ ରହିଲା ପରେ ଜାହାଜ ମଧ୍ୟରୁ ଧ୍ୟାନ ହଟାଇ ଅନ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଦିଗକୁ ମାଡି ଚାଲିଲା | 

                         ବିପଦରୁ ଉଦ୍ଧାର ହୋଇଗଲା ଜାଣି କପ୍ଟାନ ସାହେବ ଆନନ୍ଦରେ ଅଧୀର ହୋଇଗଲେ |ଉକ୍ତ ଲୋକଟିକୁ କୁଣ୍ଢାଇ  ଧରି କାନ୍ଦିପକାଇଲେ ଓ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କୁ  ପ୍ରଣାମ ଜଣାଇଲେ |ଉକ୍ତ ଘଣ୍ଟି ଓ ସୁନାରୂପା ସବୁ ମହାପ୍ରଭୁ ଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇ ଦିଆଯିବ ବୋଲି ପ୍ରତିଶୃତି ଦେଲେ |ଏପଟେ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ରେ ଗଜପତି ଯେପରି ଜାଣିଲେ ଯେ ଜଣେ  ଭକ୍ତଙ୍କର ଭକ୍ତି ର ପରାକାଷ୍ଠା ରୁ  ଜାହାଜଟି ବିପଦ ମୁହଁରୁ ବଞ୍ଚି ଯାଇଛି ସେତେବେଳେ ଗଜପତି ଉକ୍ତ ଭକ୍ତ ଜଣଙ୍କୁ ଡକାଇ ତାଙ୍କୁ ସମ୍ବର୍ଦ୍ଧନା ଜଣାଇଲେ | ଭକ୍ତ ଜଣଙ୍କର ନାମଥିଲା କୁଳଶେଖର |ତାଙ୍କରି ନାମରେ ପୁରୀର ଅନତି ଦୂରରେ ପିପିଲି ଠାରେ କୁଳଶେଖର ପାଟଣା ବୋଲି ଗୋଟିଏ ଗ୍ରାମ ଭକ୍ତଙ୍କ ନାମରେ ନାମିତ କରାଇ ତାଙ୍କୁ ଦାନାରେ ଦେଇଥିଲେ | 

                        1749 ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ ରେ ତିଆରି ହୋଇଥିବା ଏକ ଘଣ୍ଟି ସହିତ କେତେକ ମୂଲ୍ୟବାନ ସୁନା ଓ  ରୁପାର ଦ୍ରବ୍ୟକୁ ତଥା ଅଳଙ୍କାର ଆଦିକୁ ଭକ୍ତ କୁଳଶେଖର ଓ କପ୍ଟାନ ସାହେବ ଆଣି ମହାପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କୁ ସମର୍ପଣ କରାଇଥିଲେ |ଉକ୍ତ ଘଣ୍ଟି ଏବେ ମଧ୍ୟ  ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ମହଜୁଦ ରହିଛି |ସ୍ୱର୍ଗତ ରାଜା ରାମଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କ ସମୟରେ ପର୍ତ୍ତୁଗାଲ ସରକାରଙ୍କର ଏକ ପତ୍ର ନେଇ ଏହି ଇତିହାସ ଉନ୍ମୋଚନ ହୋଇଥିଲା ଓ ସେ ଘଣ୍ଟି ପର୍ତ୍ତୁଗାଲକୁ ନଫେରେଇବା ପାଇଁ ଲେଖା ଯାଇଥିଲା |   

                    ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ମହିମା ଓ ଆଶୀର୍ବାଦ ତାଙ୍କର ଭକ୍ତମାନଙ୍କୁ ବିପଦ ମଧ୍ୟରୁ ଉଦ୍ଧାର କରିଛି |
                                                            
                                                
                                                        ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ 
[ସଂଗ୍ରାହକ ଓ ଲେଖକ ପ୍ରକାଶ ମିଶ୍ର|ଜ୍ୟୋତିଷ ଓ ସଭ୍ୟ ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପ ପଣ୍ଡିତ ସଭା ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ପୁରୀ, ଓଡିଶା|କୌଣସି ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ପାଇଁ ଯୋଗାଯୋଗ କରନ୍ତୁ email--pkmspp1975@mail. com.ph 8984108489.ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପ ଆପଣଙ୍କର ପୂର୍ବ ପୁରୁଷ ମାନଙ୍କୁ ଆପଣଙ୍କ ତରଫରୁ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଅର୍ପଣ କରିଥାଏ |ଆଗ୍ରହ ଥିଲେ ଯୋଗାଯୋଗ କରନ୍ତୁ] 

Tuesday, October 3, 2023

SRI JAGANNATH BHAKTA--1 [SALABEGA]


                ଭକ୍ତ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସାଲବେଗ 

                                        
ଭକ୍ତ ସାଲବେଗ 

         
ସାଲବେଗ --

        ସାଲବେଗ କଥାଟି ପ୍ରାୟ ସପ୍ତଦଶ ଶତାବ୍ଦୀ ର ଅର୍ଥାତ 1600 ରୁ 1650 ମଧ୍ୟବର୍ତ୍ତୀ ର ଏହି କଥା |ସେତେବେଳେ ଓଡ଼ିଶା ମୋଗଲ ଶାସନାଧୀନ ଥିଲା | ଓଡିଶାର ସୁବେଦାର ଶାସକ ଥିଲେ ଲାଲବେଗ ଯିଏକି କଟକରେ ରହି ଓଡିଶାକୁ ଶାସନ କରୁଥିଲେ |ଆଜିବି ସେହି କଟକରେ ଲାଲବାଗ ଥାନା ଓ ଲାଲବେଗ କୋଠା ଇତ୍ୟାଦି ମହଜୁଦ ଅଛି |ଲାଲବେଗ ଥିଲେ ମୋଗଲ ସେନାର ନୃଶଂସ ସେନାପତି ଓ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଯୁଦ୍ଧ ତାଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ ତତ୍ୱାବଧାନେ ରେ ସମ୍ପର୍ଣ୍ଣ ହେଉଥିଲା |ଥରେ ସେ କୌଣସି ଯୁଦ୍ଧ କାମରେ ପୁରୀ ଆସିଥାନ୍ତି | ଫେରିଲା ବାଟରେ ଦାଣ୍ଡମକୁନ୍ଦ  ପୁରରେ ଜଣେ ଯୁବତୀ ବିଧବା ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ |ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଜଣଙ୍କ ପୋଖରୀ ରୁ ଗାଧୋଇସାରି ଫେରୁଥିଲେ, ନାମ ଥିଲା ଲଳିତା | ଠିକ ସେହିସମୟରେ ଲାଲବେଗ ଲଳିତାଙ୍କ ସମୁଖରେ ଦଣ୍ଡାୟମାନ ହୋଇ ତାଙ୍କୁ ହରଣକରି ନେଇ ଚାଲିଗଲେ |ସେହି ମହାମାନ୍ୟା ମହିଳାଙ୍କ ଗର୍ଭରୁ ଏକମାତ୍ର ପୁତ୍ର ଜାତ ହୋଇଥିଲେ ଭକ୍ତ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସାଲବେଗ |

        ଧୀରେ ଧୀରେ ସାଲବେଗ ବଡ ହେଲାପରେ ବାପା ଲାଲବେଗଙ୍କର ତତ୍ତ୍ୱବଧାନରେ ବଢି ଚାଲିଲେ ଓ ବାପା ତାଙ୍କୁ ଖଣ୍ଡା ଚାଳନା ଓ ଯୁଦ୍ଧବିଦ୍ୟା ଶିକ୍ଷା ଦେଲା ପରେ ମାତ୍ର 12 ବର୍ଷ ବୟସରୁ ସାଲବେଗ ଯୁଦ୍ଧ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବୀର ସୈନିକ ପରି ଲଢ଼ି କରୁଥିଲେ | ମାତ୍ର ତାଙ୍କର ମାତା ସାଲବେଗଙ୍କର ଏପରି ମଣିଷ ମାନଙ୍କୁ ମାରିବାକୁ ପସନ୍ଦ କରୁନଥିଲେ ଓ ହିନ୍ଦୁ ଲୋକ ମାନଙ୍କର ହତ୍ୟା ତାଙ୍କୁ ବହୁତ ଦୁଃଖ ଦେଉଥିଲା | ସେଥିପାଇଁ ସେ ସାଲବେଗଙ୍କୁ ବହୁତ ବୁଝାଉ ଥିଲେ ଓ ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ଶରଣ ରେ ଯିବାପାଇଁ ପ୍ରବର୍ତ୍ତାଉ ଥିଲେ |ସାଲବେଗ ମାଆଙ୍କ କଥାତ ଶୁଣୁଥିଲେ ମାତ୍ର ଏତେ ଧ୍ୟାନ ଦେଉନଥିଲେ |

        ଥରେ ଲାଲବେଗଙ୍କୁ ଯୁଦ୍ଧ ପାଇଁ ଡାକରା ଆସିଲା |ଲାଲବେଗ ତାଙ୍କର ବୀର ପୁତ୍ର ସାଲବେଗଙ୍କୁ ଧରି ଯୁଦ୍ଧଭୂମି ରେ ପଦାର୍ପଣ କରିଥିଲେ |ଏହି ଯୁଦ୍ଧରେ ଲାଲବେଗ ନିହତ ହେଲେ ଓ ସାଲବେଗ ଭୀଷଣ ଭାବରେ କ୍ଷତବୀକ୍ଷତ ହେଲେ| ମାଆଙ୍କର ମନ ବିଗଳିତ ହୋଇ ଉଠିଲା |ସେ ଯୁଦ୍ଧଭୂମି କୁ ଯାଇ ତାଙ୍କର ପୁତ୍ରକୁ ସାଉଁଟି ଆଣିଲେ | ସାଲବେଗଙ୍କର ଯନ୍ତ୍ରଣା ଜର୍ଜରିତ ସ୍ୱର ମାଆ ଙ୍କୁ ଅସ୍ଥିର କରିପକାଇଲା |ମାଆ........ମରିଯିବି ମୁଁ |ଏ କ୍ଷତ ର ଯନ୍ତ୍ରଣା ସହିବା ମୋ ପକ୍ଷେ ସମ୍ଭବ ନୁଁହେଁ ମାଆ |ସାଲବେଗଙ୍କର ମାଆ  ତାଙ୍କୁ ଶୁଣାଇଦେଲେ ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ଇତିବୃତି | କହିଲେ ସେ ହିଁ ତୋତେ ରକ୍ଷା କରିପାରିବେ ଓ ତୋର କ୍ଷତାକ୍ତ ଶରୀରକୁ ଭଲ କରିପାରିବେ |ତାଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କର | ସାଲବେଗ ପ୍ରତିଦିନ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରନ୍ତି ,ମାଆଙ୍କ ଠାରୁ ଭଜନ ଶୁଣନ୍ତି ଓ ଗାଆନ୍ତି |ଦଶ ,ବାର ଦିନପରେ ସାଲେବେଗଙ୍କର କ୍ଷତ ଶୁଖି ଆସିଲା ଓ ସେ ଗୋଟିଏ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିଲେ,ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ ଵାଳମୁକୁନ୍ଦ ରୂପରେ ଆସି ସାଲେବେଗଙ୍କ ଉପରେ ବିଭୁତି ସିଞ୍ଚି ଦେଉଛନ୍ତି|ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସାଲବେଗ ସମ୍ପୁର୍ଣ୍ଣ ଭଲ ହୋଇଯାଇଥିଲେ |

                   
          ସମୟ ଚକ୍ରରେ ସାଲେବେଗଙ୍କର ମାଆଙ୍କର ଦେହାନ୍ତ ହୋଇଗଲା ପରେ ତାଙ୍କର ବିମତାଙ୍କର ପୁତ୍ରମାନେ ତାଙ୍କୁ ବାସସ୍ଥାନରୁ ତଡ଼ିଦେଇଥିଲେ |ବାପାଙ୍କର ଜାଗୀରଦାର ଓ ସୁବେଦାରତ୍ୱ ମଧ୍ୟ ନଥିଲା |ତେଣୁ ସାଲବେଗ ଜଣେ ବାବାଜୀଙ୍କର ପ୍ରରୋଚନାରେ କଟକରୁ ବାଲେଶ୍ୱର ପଳାଇ ଆସିଲେ |ସେଠାରେ ଶ୍ୟାମରାୟ ନାମଙ୍କ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିରଟିଏ ଥାଏ |ସେହିଠାରେ ସେ ମନ୍ଦିର ବାହାରେ କୁଡ଼ିଆଟିଏ କରି ରହିଲେ କିନ୍ତୁ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟକୁ ପ୍ରବେଶ ନିଷେଧ ଥିଲା |ତେଣୁ ସେ ପ୍ରତିଦିନ ମନ୍ଦିର ପରିକ୍ରମା କରି ଭଜନ ବୋଲିବାକୁ ଲାଗିଲେ |ମାତ୍ର ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କରିବା ଓ ଆଳତି ଦେଖିବାକୁ ତାଙ୍କର ପ୍ରବଳ ଆଗ୍ରହ ହେଉଥାଏ କିନ୍ତୁ ନାଚାର|ଦିନେ ଶ୍ୟାମରାୟ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଆରତୀ କରୁଥିବା ସମୟରେ ତାଙ୍କୁ ଜଣାଗଲା ଯେପରିକି ସିଂହାସନ ଉପରେ ପ୍ରଭୁ ବିରାଜମାନ ନାହାନ୍ତି|ତାଙ୍କ ମନଟି ସେଦିନ ଶୁଖିଗଲା|ସେଇଦିନ ରାତିରେ ସେ ସ୍ବପ୍ନରେ ଦେଖିଲେ ଯେ ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ ତାଙ୍କୁ କହୁଛନ୍ତି ଯେ,"ମୋର ପରମ ଭକ୍ତ ପ୍ରାଚୀର ର ଆରପଟେ ଦର୍ଶନରୁ ବଞ୍ଚିତ ହେଉଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋର ଦର୍ଶନ କେହି ପାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ"|ଏହା ଜାଣିବାପରେ ଶ୍ୟାମାରାୟ ପ୍ରାଚୀର ମଧ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ଫାଙ୍କାସ୍ଥାନ ରଖିଦେଲେ ଓ ସାଲବେଗଙ୍କର ଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଦର୍ଶନର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଦେଲେ |

        ଏହିପରି ସେଠାରେ ସାଲବେଗ ଆଠ ବର୍ଷ  ଶ୍ୟାମାରାୟଙ୍କର ମନ୍ଦିରରେ ସେବାକରି ସେ ପୁରୀ କୁ ଆସିଥିଲେ |ମାଉସୀମା ମନ୍ଦିର ପଛ  ପାଖରେ କୁଡ଼ିଆଟିଏ କରି ସେ ରହୁଥିଲେ | ମାତ୍ର ହିନ୍ଦୁମାନଙ୍କର ଅସୂୟା ଭାବରେ ସେ ଅତିଷ୍ଠ ହେବାରୁ ପୁରୀ ଛାଡି ବୃନ୍ଦାବନ ଅଭିମୁଖେ ଯାତ୍ରା କରିଥିଲେ| ସେଠାରେ କିଛିଦିନ ଆନନ୍ଦରେ କାଳାତିପାତ କଲାପରେ ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ପାଇଁ ତାଙ୍କ ମନ ବିଗଳିତ ହୋଇଉଠିଲା ଓ ସେ ଧାଇଁ ଆସିଲେ ପୁରୀର ବିଶ୍ୱ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ରଥଯାତ୍ରା ଦେଖିବାପାଇଁ|  ପଥଯାତ୍ରାରେ ବିଳମ୍ବ ହେବାରୁ ସେ ଜାଣିପାରିଲେ ଯେ ରଥାରୁଢ଼ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ସେ ଦର୍ଶନ କରିପାରିବେ ନାହିଁ |ତାଙ୍କର ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ରରେ ପହଞ୍ଚିବା ପୂର୍ବରୁ ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ଗୁଣ୍ଡିଚା ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟକୁ ପ୍ରବେଶ କରିସାରିଥିବେ| ତେଣୁ ସେ ଭାବବିହ୍ୱଳ ହୋଇ ଉଠିଲେ "ସାତସହ ପଚାଶ କୋଷ ଚାଲି ନପାରଇ, ମୋହ ଯିବା ଯାଏଁ ନନ୍ଦିଘୋଷେ ଥିବରହି, ଜଗବନ୍ଧୁ ହେ ଗୋସାଇଁ"| ଭକ୍ତର ଅଧୀନ ମହାପ୍ରଭୁ ବଳଗଣ୍ଡି ଠାରେ ରଥାରୁଢ଼ ହୋଇ ରହିଗଲେ ଭକ୍ତ ସାଲବେଗଙ୍କର ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ମଧ୍ୟକୁ ପଦାର୍ପଣ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ |ଏହାପରେ ଗଜପତି ରାଜାଙ୍କୁ ସ୍ୱପ୍ନାଦେଶ ହୁଅନ୍ତେ ଗଜପତି ସାଲବେଗଙ୍କର ଦର୍ଶନ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରତିବର୍ଷ ରଥାରୁଢ଼ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ବଳଗଣ୍ଡି ଠାରେ ସାଲବେଗଙ୍କର କୁଡ଼ିଆ ପାଖରେ ଦଣ୍ଡେ ଅଟକି ଯିବାପାଇଁ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଦେଲେ | ବର୍ତମାନ ବଳଗଣ୍ଡି ଠାରେ ସାଲବେଗଙ୍କର ସମାଧି ପିଠ ପାଖରେ ରଥରୁଢ଼ା ମହାପ୍ରଭୁ ଦଣ୍ଡେ ଅଟକି ଯାଆନ୍ତି|

        ସେହି ଦିନଠାରୁ ସାଲବେଗ ବଳଗଣ୍ଡି ଠାରେ ଛୋଟ ଖଣ୍ଡିଏ କୁଡ଼ିଆଟିଏ କରି ରହିଲେ ଓ ଭଜନ ଜଣାଣ ଇତ୍ୟାଦି ରଚନା କରିବା ଓ ଗାଇବାରେ ମଗ୍ନ ହେଲେ|ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ରଚନାତ୍ମକ ଭଜନ ଥିଲା "ଆହେ ନୀଳ ଶଇଳ,ପ୍ରବଳ ମତ୍ତ ବାରଣ .........| ସାଲବେଗଙ୍କର ଦେହାନ୍ତ ହେଲାପରେ ତାଙ୍କୁ ସେହି ବଳଗଣ୍ଡି ଠାରେ ସମାଧିସ୍ଥ କରାଗଲା |ଏବେ ମଧ୍ୟ ସେହି ସମାଧି ବଳଗଣ୍ଡି ଠାରେ ବିଦ୍ୟମାନ |

ସାଲବେଗଙ୍କର କେତୋଟି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭଜନ        
 
1-- ଆହେ ନୀଳ ଶଇଳ |            2--ପତିତପାବନ ବାନା ଆଉ କେତେବେଳକୁ |   3--ଏକା  ତୋ ଭକତ ଜୀବନ |         4--ଚାଲସଖୀ  ଆମେ ଦର୍ଶନ କରିବା |      5--କେଣେ ଘେନି ଯାଉଛ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ |     6--ଜଗବନ୍ଧୁ ହେ ଗୋସାଇଁ |
7--ମୋ ରୂପ ଝରଣା ଝରେ |           8--ଦୀନବନ୍ଧୁ ଦଇତାରୀ |

["ସଂଗ୍ରାହକ ଓ ଲେଖକ ପ୍ରକାଶ ମିଶ୍ର | ଜ୍ୟୋତିଷ ଓ ସଭ୍ୟ ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପ ପଣ୍ଡିତ ସଭା ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିର ପୁରୀ , ଓଡିଶା | କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନର ସମାଧାନ ପାଇଁ ଯୋଗାଯୋଗ କରନ୍ତୁ email --pkmspp@gmail.com ଅଥବା comment ରେ ଲେଖନ୍ତୁ |ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପ ଆପଣ ମାନଙ୍କର ପୂର୍ବପୁରୁଷ ଙ୍କୁ ଆପଣ ଙ୍କ ତରଫରୁ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଦେବାର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଇଥାଏ |ଆଗ୍ରହ ଥିଲେ ଯୋଗାଯୋଗ ଉପୋରକ୍ତ email ରେ କରନ୍ତୁ "]

Sunday, October 1, 2023

JAGANNATH MANDIRA MADHYARE BYATIKRAMA.

                                                 ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ବ୍ୟତିକ୍ରମ 

ORIGINAL
ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ 

                            ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ହେଉଛନ୍ତି ଅନନ୍ତ କୋଟି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର ଠାକୁର |ସେ କେତେବେଳେ ସାକାର ତା କେତେବେଳେ ନିରାକାର | କୌଣସି ପରିସୀମା ମଧ୍ୟରେ ସେ ଆବଦ୍ଧ ହୋଇ ରହିନାହାନ୍ତି | ସେ ହେଉଛନ୍ତି ସମସ୍ତଙ୍କର ଆଖି ତଥା ଭାବର ଠାକୁର | ଭକ୍ତଙ୍କ ସହିତ ଭାବର ଲୀଳାଖେଳା କରି ସେ ନୀଳସିନ୍ଧୁତୀରେ ନିଳାଚଳରେ ବିରାଜିତ |  ଭକ୍ତଙ୍କର ପୁର୍ଣ ଆଶା ଭରସାର ପ୍ରଭୁ ପଣରେ ସେ ଅଦ୍ଵିତୀୟ ,କାରଣ ତାଙ୍କ ମନ୍ଦିରର ନୀଳଚକ୍ର ବାନା ହିଁ ଭକ୍ତଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ପାଇଁ ଫରଫର ହୋଇ ଉଡୁଥାଏ | ସତରେ ସେ ଏକ ରହସ୍ୟମୟ ଠାକୁର |ତାଙ୍କର ରହସ୍ୟ ଓ ଲୀଳାକୁ ବୁଝିବା ମନୁଷ୍ୟ ପକ୍ଷ୍ୟରେ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ | ଯିଏ ବାଉନ କୋଟି ଭଣ୍ଡାରର ମାଲିକ ଯାହାର ଭଣ୍ଡାର ସ୍ଵର୍ଣ ଓ ରତ୍ନ ରେ ପରିପୂର୍ଣ ସିଏ ପୁଣି ମାଟି ପାତ୍ରରେ ଭକ୍ଷଣ କରେ ଏପରି ଭାବିଲେ  ଟିକିଏ   ଅଡୁଆ ଲାଗେ | ମାତ୍ର ଏହା ହେଉଛି ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ଏକ ବ୍ୟତିକ୍ରମ ଯାହାକି ପୁରାତନ କାଳରୁ ପ୍ରଚଳିତ ଅଛି | ଏହିପରି ଅନେକ ଗୁଡିଏ ବ୍ୟତିକ୍ରମ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ଅଛି ଯାହାକି ଜାଣିଲାପରେ ଆଶ୍ଚଯ୍ୟ ଲାଗେ  | ତନ୍ମଧ୍ୟରୁ କେତୋଟି ଭକ୍ତ  ମାନଙ୍କର ଅବଗତି ନିମନ୍ତେ ନିମ୍ନରେ ଦିଆଯାଇଛି |

1--ଦେବତା ଓ ଦେବୀ ମାନଙ୍କର ଗଠନ ବିଧି ଅନୁସାରେ ନଗ୍ନ ,ଭଗ୍ନ ନପୂଜୟତେ | ମାତ୍ର ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ନଗ୍ନ ,ଭଗ୍ନ ପ୍ରପୂଜୟତେ ଅର୍ଥାତ ନଗ୍ନ ଓ ଭଗ୍ନ କୁ ପୂଜାକରାଯାଏ | ଯେପରିକି ଚତୁର୍ଦ୍ଧାମୂର୍ତି ଅଧା ଗଢା ଠାକୁର ସେଠାରେ ପୂଜାପାଉଛନ୍ତି|

2--ସବୁ ମୂର୍ତି ମାନଙ୍କର ଆଖିର ପଲକ ଥାଏ ମାତ୍ର ଚତୁର୍ଦ୍ଧା ମୂର୍ତି ମାନଙ୍କରେ ପଲକ ନଥାଏ | ତଥାପି ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ହେଉଛନ୍ତି ସର୍ବଦ୍ରଷ୍ଟା | ଅପଲକ ନୟନରେ ସେ ଏହି ମହାଜାଗତିକ ସଂସାରକୁ ଦେଖୁଥାନ୍ତି | ସେ ପଲକ ପକାଇ ଦେଲେ ଏହି ସଂସାର ଭାସିଯିବ ତଥା ପ୍ରଳୟ ହୋଇଯିବ |

3--ଅନ୍ୟ କୌଣସି ମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରତିଦିନ ପତାକା ବନ୍ଧା ହେଉନଥିବା ବେଳେ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରତିଦିନ ନୂଆ ପତାକା ବନ୍ଧା ଯାଇଥାଏ |

4--ମନ୍ଦିର ମାନଙ୍କରେ ପୂଜା ସମୟରେ ଘଣ୍ଟ,ଘଣ୍ଟା ,ଘଣ୍ଟି କାହାଳି ମୃଦଙ୍ଗ ବାଜୁଥିଲା ବେଳେ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ପୂଜା ଆରତୀ ସମୟରେ କୌଣସି ବାଦ୍ୟ ବା ନାଦ କରାଯାଏ ନାହିଁ |

5-- ସବୁ ଜାଗାରେ ଦେବ ଅଥବା  ଦେବୀଙ୍କୁ ଗଣ୍ଠିପକା ଫୁଲମାଳ ପିନ୍ଧାଇ ଦିଆଯାଏ ମାତ୍ର ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ଶ୍ରୀବିଗ୍ରହରେ ଗଣ୍ଠିପକା ଫୁଲମାଳ ଦିଆଯାଏ ନାହିଁ | ସେ କୌଣସି ବନ୍ଧନରେ ଆବଦ୍ଧ ହୋଇପାରିବେ ନାହିଁ |

6--ଅନ୍ୟ ମନ୍ଦିରର ଭୋଗ ପ୍ରସାଦ କୁ ଅନ୍ନ ପ୍ରସାଦ କୁହାଯାଉ ଥିଲାବେଳେ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ଅନ୍ନ ପ୍ରାସାଦକୁ ଶ୍ରୀ ମହାପ୍ରସାଦ କୁହାଯାଏ |

7--ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ହେଉଛନ୍ତି ପୁରୁଷ ସ୍ୱରୂପ ମାତ୍ର ତାଙ୍କର ବେଶଭୂଷା ସବୁ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକପରି ହୋଇଥାଏ | ଯେପରିକି ସେ ନାକଚଣା ,ନାକୁଆସି ,ଗୁଣା ,ଅଳକା ,କେୟୁର କୁଣ୍ଡଳୀ ତଥା ଶାଢ଼ୀ ପରିଧାନ କରିଛନ୍ତି |

8--ବିଧି ଅନୁସାରେ ନଗ୍ନ କିମ୍ଭା ଭଗ୍ନ ନହେଲା ପର୍ୟ୍ଯନ୍ତ କୌଣସି ଠାକୁରଙ୍କର ନବକଳେବର ହୁଏ ନାହିଁ | ମାତ୍ର ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ,ଶ୍ରୀ ବଳଭଦ୍ର ,ଶ୍ରୀ ସୁଭଦ୍ରା ଓ ଶ୍ରୀ ସୁଦର୍ଶନଙ୍କର 8ବର୍ଷ କିମ୍ଭା 12ବର୍ଷ କିମ୍ଭା 19ବର୍ଷ ରେ ଯେଉଁ ବର୍ଷ ଯୋଡ଼ା ଆଷାଢ଼ ହୋଇଥାଏ ସେହି ବର୍ଷ ମହାପ୍ରଭୁ ମାନଙ୍କର ନବକଳେବର ହୋଇଥାଏ | ଅର୍ଥାତ ପୁରାତନ ବିଗ୍ରହ ମାନଙ୍କୁ ସମାଧିସ୍ଥ କରାଯାଇ ନୂତନ ବିଗ୍ରହ ମାନଙ୍କୁ ନିମ୍ବ କାଷ୍ଠ ରେ ନିର୍ମାଣ  କରାଯାଇ  ସ୍ଥାପନା କରାଯାଏ |

9--ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିରରେ କୌଣସି  ଦେବକାର୍ଯ୍ୟ  ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ବିନା ଆଜ୍ଞାମାଳରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୁଏ  ନାହିଁ |ଯାହାକି ଅନ୍ୟ ମନ୍ଦିର ମାନଙ୍କରେ ଦେଖାଯାଏ ନାହିଁ |

10--ବିଧି ଅନୁସାରେ ଶ୍ରୀ ବିଗ୍ରହ ମାନଙ୍କର ପୂଜାର୍ଚନା ଚାଲୁଥିଲା ବେଳେ ମନ୍ଦିର ଚୂଡ଼ାକୁ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ଯିବାକୁ ମନ \ମାତ୍ର ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିରରେ ମଧ୍ୟରେ ବଡ଼ପଣ୍ଡା ମାନେ ଶ୍ରୀ ବିଗ୍ରହ ମାନଙ୍କର ପୂଜାର୍ଚନା କରୁଥିଲାବେଳେ ଚୁନରା ସେବକ ମାନେ ଧ୍ବଜା ବାନ୍ଧିବା ପାଇଁ ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିର ଚୂଡ଼ାକୁ ଯାଇଥାନ୍ତି |

11--କୌଣସି ମନ୍ଦିରରେ ଥିବା ନବଗ୍ରହ ମାନଙ୍କୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲେ ଜଣାଯିବ ଯେ , ନବଗ୍ରହ ମାନଙ୍କର ଆରମ୍ଭ ରବି ମହାଗ୍ରହ ଙ୍କ ଠାରୁ ହୋଇ କେତୁ ମହାଗ୍ରହ ଙ୍କ ଠାରେ ଶେଷ ହୋଇଥାଏ ମାତ୍ର ଏଠାରେ ତାହାର ଓଲଟା ନବଗ୍ରହ ମୂର୍ତି ସ୍ଥାପନ କରାଯାଇଛି | ଯାହାକି କେତୁଙ୍କ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇ ରବି ମହାଗ୍ରହ ଙ୍କ ଠାରେ ଶେଷ ହୋଇଛି |

12--ଅନ୍ୟ ମନ୍ଦିର ମାନଙ୍କରେ ଦେବା ଦେବୀ ଙ୍କର ସ୍ନାନ କାର୍ଯ୍ୟ ମୂର୍ତି ଉପରେ ପାଣି ଧଳା ହୋଇ କରାଯାଉ ଥିଲାବେଳେ ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିରରେ କିନ୍ତୁ ଏକ  ଦର୍ପଣ ଉପରେ ପାଣି ଢଳାଯାଇ କରାଯାଇଥାଏ |କେବେଳ ସ୍ନାନ ପୂର୍ଣିମାରେ ମହାପ୍ରଭୁ ମାନଙ୍କର ମହାସ୍ନାନ ସ୍ନାନ ମଣ୍ଡପରେ କରାଯାଇଥାଏ |

13--ଅନ୍ୟ ମନ୍ଦିର ମାନଙ୍କରେ ଶ୍ରୀ ବିଗ୍ରହ ମାନଙ୍କୁ ପ୍ରସାଦ ଅର୍ପଣ ସମୟରେ ରନ୍ଧନ କରାଯାଇଥିବା ପାତ୍ର ମଧ୍ୟରୁ ଅଣାଯାଇ ଧାତୁ ପାତ୍ରର ଥାଳି , ଥାଳିଆ ,ଗିନା ଇତ୍ୟାଦି ମାନଙ୍କରେ ବଢାଯାଇ ଭୋଗ ଲଗାଯାଇଥାଏ ବା ଅର୍ପଣ କରାଯାଇଥାଏ  | ମାତ୍ର ଏଠାରେ ଏହାର ବ୍ୟତିକ୍ରମ ଦେଖାଯାଇଥାଏ ଅର୍ଥାତ ରନ୍ଧନ କରାଯାଇଥିବା ପତ୍ରକୁ ସିଧାସଳଖ ଶ୍ରୀ ବିଗ୍ରହ ମାନଙ୍କ ସମୁଖରେ ସ୍ଥାପନ କରାଯାଇ ନୈବେଦ୍ୟ ଅର୍ପଣ କରାଯାଏ |ଅର୍ଥାତ ଏହାକୁ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ପାତ୍ରରେ ବଢାଯାଇ ଅର୍ପଣ କରାଯାଏ ନାହିଁ|

14--ଅନ୍ୟ ମନ୍ଦିର ମାନଙ୍କରେ ଦମ୍ପତି ବିଗ୍ରହ ପୂଜା ପାଉଥିଲାବେଳେ ଏଠାରେ ତିନିଜଣ ଭାଇଭଉଣୀଙ୍କର ବିଗ୍ରହ ପୂଜା ପାଉଛନ୍ତି |

15--ଅନ୍ୟ ଦେବାଦେବୀ ଙ୍କର ମନ୍ଦିରରେ ହସ୍ତଯୋଡି ଗୁହାରି ଜଣାଉ ଥିଲାବେଳେ ଏଠାରେ ହସ୍ତ ଦ୍ବୟଙ୍କୁ ଖୋଲି ପ୍ରସାରଣ କରି ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଗୁହାରି ଜଣାଇ ଦିଆଯାଏ |ବିଶେଷ କରି ରଥଯାତ୍ରା ସମୟରେ ଏହା ମୁଖ୍ୟତଃ କରାଯାଇଥାଏ |

16--ସବୁଠାରେ କେବଳ ବ୍ରାହ୍ମଣ ମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପାଣି ଅଣାଯାଇ ପୂଜା କରାଯାଇଥାଏ | ଏଠାରେ କିନ୍ତୁ ଶୁଦ୍ର ସେବକ ପାଣି ଆଣି ଯୋଗାଇଲେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ସେବକ ପୂଜା କରିଥାଏ |    

17--ସବୁଠାରେ କଂସା ,ପିତଳ ତଥା ତମ୍ବା ପାତ୍ରରେ ରନ୍ଧନ ହେଉଥିଲାବେଳେ ଏଠାରେ କିନ୍ତୁ ମାଟି କୁଡୁଆରେ ରନ୍ଧନ କରାଯାଇଥାଏ | ଏବଂ ପ୍ରତିଦିନ ନୂତନ ମାଟି କୁଡୁଆ ର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଇଥାଏ |ବିଗତ ଦିନର ପୁରାତନ ମାଟି କୁଡୁଆ ବହିଷ୍କାର କରାଯାଇଥାଏ |

18--ଏଠାରେ ମହାପ୍ରସାଦ କୁ ସେବନ କଲାବେଳେ ଜାତି ଓ ଅଜାତିର ଭେଦଭାବ ନଥାଏ | ସମସ୍ତେ ଏକତ୍ର ହୋଇ ଆଚାଣ୍ଡାଳ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଗୋଟିଏ ପାତ୍ରରୁ ମହାପ୍ରସାଦ ସେବନ କରିପାରିବେ ଓ ପରସ୍ପର ର ଅଇଁଠା ମଧ୍ୟ୍ୟ ଖାଇ ପାରିବେ |

19--ମହାପ୍ରସାଦ କୁ ସେବନ କଲାବେଳେ କୌଣସି ଆସନ ଉପରେ ବସି ସେବନ କରାଯାଏ ନାହିଁ |ଖୋଲା ଚଟାଣ ଉପରେ ବସି ସେବନ କରାଯାଏ | ସେବନ ପରେ କୁଳୁକୁଞ୍ଚା କରି ତାହାକୁ ନ ଫୋପାଡ଼ି  ଢ଼ୋକି ଦିଆଯାଏ |

20--କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ଙ୍କ ସହ ବନ୍ଧୁତା ସ୍ଥାପନ ବେଳେ ମହାପ୍ରସାଦ କୁ ପରସ୍ପର ର ହାତରେ ସମର୍ପଣ କରି ବନ୍ଧୁତ୍ୱ ସ୍ଥାପନ କରାଯାଇଥାଏ | ଯାହାକି ଅନ୍ୟ ଦେବଦେବୀ ଙ୍କର ପ୍ରସାଦକୁ ଏପରି କରାଯାଏ ନାହିଁ |

21--ପ୍ରତ୍ୟେକ ମାସର କୃଷ୍ଣପକ୍ଷ ଓ ଶୁକ୍ଲପକ୍ଷ ଏକାଦଶୀ ତିଥିରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ଧୂପ ସରିବା ପରେ ବଡ଼ଦେଉଳ ଉପରେ ଅଁଳାବେଢାରେ ପୂର୍ବଦିଗକୁ ମୁଁହ କରି ଚୁନରା ସେବକ ମହାଦୀପ  ଜଳାଇଥାଏ | ଯାହାକି ଗଜପତି ମହାରାଜା ,ପ୍ରଦେଶ,ରାଷ୍ଟ୍ର ଓ ଜନ  ସମୁଦାୟ ର ମଙ୍ଗଳ କାମନା କରି ଏହା କରାଯାଇଥାଏ |

22--ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିରରେ ପତାକା ସଦାସର୍ବଦା ପବନର ବିପରୀତ ଦିଗରେ ଉଡୁଥାଏ | ଏଥିରୁ ପ୍ରତୀତ ହୁଏକି ବିଜ୍ଞାନରୁ ଉର୍ଦ୍ଧରେ କୌଣସି ଗୋଟିଏ ଶକ୍ତି ନିଶ୍ଚୟ ରହିଛି |

23--ମହାପ୍ରସାଦ କୁ ଛୁଅଁ ଅଛୁଆଁ ଭେଦଭାବ ରୁ ଉର୍ଦ୍ଧରେ ରଖି ଯେ କୌଣସି ପ୍ରାଣୀ ଏହାକୁ ସେବନ କରିପାରିବ | ଏପରିକି ମହିଳା ମାନଙ୍କର ଗୃହବାସ ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ସେବନ କରାଯାଇ ପାରିବ | ଏଥିରେ ମହାପ୍ରସାଦ ର କୌଣସି ଅପମାନ ହେବନାହିଁ  |     

24--ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ମନ୍ଦିରରେ ହସ୍ତ ,ପାଦ, ନାସା ଇତ୍ୟାଦି ଯୁକ୍ତ ହୋଇ ବିଗ୍ରହ ଥିଲାବେଳେ ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିରରେ ବିଗ୍ରହ ଗୁଡିକ ଏ ସବୁର ବିହୀନ ଦେଖାଯାଏ |

25--ସବୁ ଜାଗାରେ ଚାଉଳରୁ ଭାତ ରନ୍ଧା ଯାଉଥିଲା ବେଳେ ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିରରେ ଭାତରୁ ଚାଉଳ କରି ଘରେ ରଖାଯାଏ |ଅର୍ଥାତ ଅବଢ଼ା ଅନ୍ନକୁ ଖରାରେ ଶୁଖାଯାଇ ନିର୍ମାଲ୍ୟ ଭାବରେ ରଖାଯାଏ | ଅଇଁଠା ବା ବଳକା ହୋଇଥିବା ଅନ୍ନକୁ ଫିଙ୍ଗାଯାଉଥିବା ବେଳେ ଅବଢ଼ା ଅନ୍ନକୁ କିନ୍ତୁ ବିସର୍ଜନ  କରାଯାଏ |

26--ମହାପ୍ରଭୁ ମାନଙ୍କର ହାତଗୋଡ ନାହିଁ ମାତ୍ର ତାହାକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣବ୍ରହ୍ମ ବୋଲି କୁହାଯାଏ | ବଡଭାଇ ବଳଭଦ୍ର ଦେବ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସାନ ଭାଇକୁ ବଡ଼ଠାକୁର ବୋଲି କୁହାଯାଏ | ମାଡ ଦେଉଥିବା ଲୋକକୁ ଏଠାରେ ଦଣ୍ଡ ମିଳେ ନାହିଁ ଅଧିକନ୍ତୁ ମାଡଖାଇ ଲୋକ ଏଠାରେ ପାଉଣା ଦିଏ | ମହାପ୍ରଭୁ ଙ୍କର କାନ ନାହିଁ ମାତ୍ର ଗୀତଗୋବିନ୍ଦ କୁ ଶୁଣିଥାନ୍ତି ଏବଂ ଆଖିରେ ପଲକ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ପହୁଡ଼ ଯାଇଥାନ୍ତି | ମହଣ ମହଣ ସୁନା ରୂପା ଥାଇ ମଧ୍ୟ ଦରପୋଡା ମାଟି ହାଣ୍ଡିରେ ଭୁଞ୍ଜିଥାଇ |

(ସଂଗ୍ରାହକ ଓ ଲେଖକ ପ୍ରକାଶ ମିଶ୍ର | ଜ୍ୟୋତିଷ ଓ ସଭ୍ୟ ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପ ପଣ୍ଡିତ ସଭା ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ପୁରୀ, ଓଡିଶା | କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନର ସମାଧାନ ପାଇଁ ଯୋଗାଯୋଗ କରନ୍ତୁ email --pkmspp1975@gmail.com .)   

   

Saturday, September 30, 2023

TWO LETTERS TO THE GOD. TWO TRUE STORIES.

 

ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଦୁଇଟି ପତ୍ର 

1-ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରଥମ ପତ୍ର ଜଣେ ବୃଦ୍ଧାଙ୍କର 

                            କଥାଟି ଅନେକ ବର୍ଷ  ତଳର | ଗୋଟିଏ ଇଂରାଜୀ ଖବରକାଗଜରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିବା ରୋଚକ ତଥା ସତ୍ୟ ଘଟଣାଟିଏ |ଏକଦା ଗୋଟିଏ ପୋଷ୍ଟଅଫିସ ର କର୍ମଚାରୀ ଗଣ ଉକ୍ତ ଦିନର ଚିଠିପତ୍ର ଗୁଡିକୁ ଚିଠି ଉପରେ ଲିଖିତ ଥିବା ଠିକଣା ଅନୁସାରେ ସଜାଡି ରଖୁଥିବା ବେଳେ ଜଣେ କର୍ମଚାରୀଙ୍କର ଗୋଟିଏ ଠିକଣା ଉପରେ ଆଖିପଡିଗଲା | ଠିକଣା ଟିକୁ ପଢିଲା ପରେ ସେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ନହୋଇ ରହିପାରିଲେ ନାହିଁ |ଠିକଣା ଜାଗାରେ ଲେଖା ହୋଇଥିଲା"ଏ ପତ୍ର ଇଶ୍ୱର ପାଇବେ"| ଉକ୍ତ ପୋଷ୍ଟଅଫସି ର ସମସ୍ତ କର୍ମଚାରୀ ଗଣ ଦ୍ଵନ୍ଦରେ ପଡିଗଲେ | ଚିଠିଟିକୁ ସେମାନେ କେଉଁ ଜାଗାକୁ ପଠାଇବେ? କଥାଟି ମୁଖ୍ୟ ପୋଷ୍ଟ ମାଷ୍ଟର ଙ୍କ କାନକୁ ଗଲା| ଚିଠି ଟିକୁ ନଖୋଲିଲେ ନଚଳେ| କାଳେ ଠିକଣାର କିଛି ସୁରାକ ମିଳିଯିବ ତେଣୁ ବହୁତ ଭାବିଚିନ୍ତି ମୁଖ୍ୟ ପୋଷ୍ଟ ମାଷ୍ଟର ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରିଲେ ଯେ ଚିଠିଟିକୁ ଯେପରି ହେଉ ଖୋଲିବାକୁ ହେବ | ଏଣୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତିରେ ଚିଠିଟିକୁ ଖୋଲାଗଲା | ସେଥିରେ ଲେଖାଥିଲା "ପ୍ରିୟ ଇଶ୍ୱର ! ମୋର ପ୍ରଣାମ ଗ୍ରହଣ କରିବେ|ଲେଖିବାର ଅଭିପ୍ରାୟ ଏହିକିଯେ ମୋର ପାଖରେ ମାତ୍ର 500 ଟଙ୍କାର ପୁଞ୍ଜି ଥିଲା | ଯାହାକି ମୋର ଚଳିତ ମାସର ପେନସନ ଅଟେ |ମାତ୍ର ଗତ ରାତିରେ ତାହା ଚୋରି ହୋଇଯାଇଛି | ଏବେ ମୁଁ କପର୍ଦକ ଶୂନ୍ୟ ହୋଇଯାଇଛି | ଦୟାକରି ଆପଣ ମୋ ପାଇଁ କେଉଁଠାରୁ 500 ଟଙ୍କା ଯୋଗାଡ କରିଦେଲେ ମୁଁ  ଉପକୃତ ରହିବି | ଅନ୍ୟଥା ଚଳିତ ମାସରେ ମୋତେ ପୂରା ଉପବାସରେ ରହିବାକୁ ହେବ"| ଚିଠି ର ଶେଷରେ ମହିଳାଙ୍କର ନାମ ଓ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଠିକଣା ଲେଖାଯାଇଥିଲା | ପୋଷ୍ଟ ମାଷ୍ଟର ଜଣଙ୍କ ଦୟାଳୁ ହୃଦୟର ମଣିଷ ଥିଲେ |ତେଣୁ କିପରି ମହିଳାଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରାଯାଇ ପାରିବ ସେହି ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତାକରି ନିର୍ଣ୍ଣୟ କଲେ ଯେ ପୋଷ୍ଟ ଅଫିସର ସମସ୍ତ କର୍ମଚାରୀ ଙ୍କ ଠାରୁ ଦାନ ସୂତ୍ର ରେ କିଛି କିଛି ଆଦାୟ କରାଯାଇ ମହିଳାଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇ ଦିଆଯିବ |ସେପରି କରାଯାଇ ମୋଟ 450 ଟଙ୍କା ଆଦାୟ ହେଲା ଓ ଜଣେ ବିଶ୍ୱସ୍ତ  କର୍ମଚାରୀ ଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବୃଦ୍ଧାଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇ ଦିଆଗଲା |ବୃଦ୍ଧା  ଜଣଙ୍କ ଟଙ୍କାତକ ପାଇଲାପରେ ଖୁସି ହେଲେ | ସପ୍ତାହକ ପରେ ପୁଣି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନାମରେ ଦ୍ଵିତୀୟ ଚିଠି ଆସି ପୋଷ୍ଟଅଫିସ ରେ ପହଞ୍ଚିଲା |ଉତ୍କଣ୍ଠାର ସହିତ ପୋଷ୍ଟମାଷ୍ଟର ଜଣଙ୍କ  ଚିଠି ଟିକୁ ଖୋଲି ପଢିବାକୁ ଲାଗିଲେ ଓ ଶେଷରେ ନିରାଶ ମନରେ ଚିଠିଟିକୁ  ସେ ଟେବୁଲ ଉପରେ ରଖିଦେଲେ |ସେଥିରେ ପୋଷ୍ଟ ଅଫିସର କର୍ମଚାରୀ ମାନଙ୍କୁ ଗାଳି ଦେଇ ଲେଖଥିଲା କି "ପ୍ରିୟ ଈଶ୍ୱର ଜାଣିବେ ଆପଣ ପଠାଇ ଥିବା ଟଙ୍କା କୁ ମୁଁ  ପାଇଲି |ନହେଲେ ମାସ ସାରା ମୁଁ ଉପାସରେ ରହିଥାନ୍ତି |ସେଥିପାଇଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ | ମାତ୍ର ଆପଣ ପଠାଇ ଥିବା ଟଙ୍କାରୁ 50 ଟଙ୍କା କମ ଥିଲା |ମୋତେ ଲାଗୁଛି କି ପୋଷ୍ଟ ଅଫିସର କର୍ମଚାରୀ  ମାନେ ଏଥିରୁ 50 ଟଙ୍କା ହଡପ କରିଛନ୍ତି |ତେଣୁ ଆଗକୁ ସାବଧାନ ରହିବେ "|


 2-ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଦ୍ଵିତୀୟ ପତ୍ର ଜଣେ ବାଳକର   
 

                    ଏହା ଏକ ସତ୍ୟ ଘଟଣା ଯାହାକି 19 ଅକ୍ଟୋବର 2000 ମସିହାରେ ଘଟିଥିଲା | ପୁରୀ ର ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିରର ପ୍ରଶାସକ ସ୍ଥାନୀୟ ପୋଷ୍ଟ ଅଫିସରୁ ଏକ ଚିଠି ପାଇଲେ | ଏହାକୁ ଖୋଲି ପଢିଲା ପରେ ବିଷୟ ବସ୍ତୁ ଉପରେ ଏତେ ଗୁରୁତ୍ୱ ନଦେଇ ଚିଠିପତ୍ର ଫାଇଲିରେ ଏହାକୁ ରଖିଦେଲେ | ସ୍ଥାନୀୟ ଜଣେ ସାମ୍ବାଦିକ କୌଣସି ସୂତ୍ରରୁ ଖବର ପାଇ ଚିଠିଟିକୁ ସଂଗ୍ରହ କରି ଏହାର ବିଷୟ ବସ୍ତୁକୁ ସେ ଖବର କାଗଜରେ ପ୍ରକାଶିତ କରିଦେଲେ | ପତ୍ରଟିକୁ ଲେଖିଥିଲେ ଧୃବ ଚରଣ ମହାରଣା ପିତା ଧରଣୀଧର ମହାରଣା ସ୍ଥାନ ପୁଟୁସାହି,ଢେଙ୍କାନାଳ |ଏବଂ ଚିଠିଟିର  ଠିକଣା ଥିଲା "ଜଗନ୍ନାଥ ମହାପ୍ରଭୁ ପୁରୀ"| ଏବଂ ଚିଠିର ବିଷୟବସ୍ତୁ ନିମ୍ନପ୍ରକାର ର ଥିଲା | ସେଥିରେ ଲେଖାଥିଲା |

                    
                ମହାପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ ଜାଣିବେ, ମୁଁ ଜଣେ ଗରିବ କିନ୍ତୁ ମେଧାବୀ ଦଶମ ଶ୍ରେଣୀର ଛାତ୍ର ଅଟେ |ମୁଁ ଏହିବର୍ଷ ଦଶମ ଶ୍ରେଣୀ ପରୀକ୍ଷାରେ ପ୍ରଥମ ଶ୍ରେଣୀରେ ଉତୀର୍ଣ୍ଣ ହେବି | କିନ୍ତୁ ଆପଣ ମୋର ବାପାଙ୍କୁ ଗରିବ କରିଛନ୍ତି | ସେଥିପାଇଁ ସେ ମୋର ଟିୟୁସନ ଖର୍ଚ ଓ ପାଠ ପଢିବା ଖର୍ଚକୁ ତୁଲାଇ ପାରୁ ନାହାନ୍ତି | ଆମର ପରିବାରରେ ଛଅ ଜଣ ସଦସ୍ୟ ଅଛନ୍ତି |ଯଦିଓ ମୋର ବାପା ଓ ମା ମୋତେ ଉଚତ୍ତର ଶ୍ରେଣୀରେ ପାଠ ପଢ଼ିବାକୁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ମାତ୍ର ଅର୍ଥ ଏହାର ବାଧକ ସାଜିଛି | ମୋର ପିତାମାତା ମୋର ପାଠ ପଢିବା ଖର୍ଚକୁ ସହଜରେ ବହନ କରି  ପାରୁନାହାନ୍ତି ଓ ମୋର ଟିୟୁସନ ଫିସ ଦେଇପାରୁ ନାହାନ୍ତି| ସେଥିପାଇଁ  ମୋର ଶିକ୍ଷକ ମୋତେ ସବୁଦିନ ଗଞ୍ଜଣା ଦେଉଛନ୍ତି |ଏଣୁ ଦୟାକରି କେଉଁଠାରୁ ମୋର ଟିୟୁସନ ଫିସ ବାବଦକୁ 300 ଟଙ୍କା ଯୋଗାଡ କରିଦେଲେ ମୁଁ ଉପକୃତ ହୋଇପାରନ୍ତି | ଆସନ୍ତା 25 ତାରିଖ ମଧ୍ୟରେ ଯଦି ଯୋଗାଡ ହୋଇ ନପାରେ ତେବେ ମୋର ମଲାମୁଁହ ତାର ପରଦିନ ଦେଖିବେ |

                ଘଟଣାଟି କିନ୍ତୁ ଏତିକିରେ ସରିନଥିଲା |ସ୍ଥାନୀୟ ବ୍ୟାଙ୍କର ଜନୈକ  କର୍ମଚାରୀ ସମ୍ବାଦ ପତ୍ରରେ ଏହି ସମ୍ବାଦ ପଢିବା ପରେ ମନ୍ଦିର ଅଫିସରେ ଯୋଗାଯୋଗ କରି ପିଲାଟିର ଠିକଣା ସଂଗ୍ରହ କଲେ ଓ ଉକ୍ତ ଠିକଣାରେ 500 ଟଙ୍କା  ପଠାଇ ଦେଇଥିଲେ |

                  ଏହି ଦୁଇଟି ଘଟଣାକୁ  ଆପଣ କଣ ବୋଲି କହିବେ ? ଏହି ଦୁଇଟି ଘଟଣା ଜଣାଇ ଦେଉଛି ଯେ ଇଶ୍ୱର ସର୍ବ ବିଦ୍ୟମାନ ଓ ସେ ଆମକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ସର୍ବଦା ଅପେକ୍ଷାରେ ଅଛନ୍ତି |ଯଦି ଆମର  ଇଶ୍ୱରଙ୍କ ଉପରେ ବିଶ୍ୱାସ  ଅଛି ସେ ଆମକୁ ନିଶ୍ଚୟ ସାହାଯ୍ୟ କରିବେ |

(ସଂଗ୍ରାହକ ଓ ଲେଖକ ପ୍ରକାଶ ମିଶ୍ର |ଜ୍ୟୋତିଷ ଓ ସଭ୍ୟ ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପ ପଣ୍ଡିତ ସଭା ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ପୁରୀ ,ଓଡିଶା | କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ପାଇଁ ଯୋଗାଯୋଗ କରନ୍ତୁ email--pkmspp@gmail.com)

         

Monday, September 25, 2023

DESCRIPTION OF RATHAS IN RATHA YHATRA.(RATHA UPAKHYANA)


RATHA YATRA 

ରଥଯାତ୍ରା  ଉପାଖ୍ୟାନ 

                                      କାଳର କରାଳ ଗତଜିକୁ ଉଲଙ୍ଘନ କରି କେଉଁ ଅନାଦି କାଳରୁ ପୁରୀ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ନୀଳାଚଳ ପବିତ୍ରତାର ମୂର୍ତ୍ତିମନ୍ତ ପ୍ରତୀକ ରୁପେ ବିଶ୍ୱବକ୍ଷରେ ଦଣ୍ଡାୟମାନ ହୋଇ ସନ୍ଦର୍ପରେ ପତିତପାବନ ବାନା ଉଡାଇ ଚାଲିଛି | ପବିତ୍ର ଭାରତବର୍ଷ ର ମୁଖ୍ୟ ଚାରୋଟି ତୀର୍ଥସ୍ଥାନ ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଏହା ଅନ୍ୟତମ | ଜଗତରନାଥ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ଏହି ନୀଳାଚଳ ତୀର୍ଥକ୍ଷେତ୍ର ର ଅଧିଷ୍ଠିତ ଦେବତା |  ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ କେବଳ ଉତ୍କଳ ର ନୁହନ୍ତି ସମଗ୍ର ପୃଥିବୀରେ ବିଶ୍ୱବନ୍ଦିତ |ତାଙ୍କର ପବିତ୍ର ଯାତ୍ରାକୁ ରଥଯାତ୍ରା କୁହାଯାଏ |ପୁରୀରେ ତଥା ଉତ୍କଳରେ ଏହି ରଥଯାତ୍ରା ହେଉଛି ସର୍ବପ୍ରଧାନ ଉତ୍ସବ | ଏହି ରଥଯାତ୍ରା କୁ ମଧ୍ୟ ପତିତପାବନ ଯାତ୍ରା ବା ଦଶାବତାର ଯାତ୍ରା କୁହାଯାଏ | ଏହି ରଥଯାତ୍ରା ରେ ତିନୋଟି ରଥର ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇଥାଏ ଯାହା ଉପରେ ବସି ମହାପ୍ରଭୁମାନେ ଶ୍ରୀଗୁଣ୍ଡିଚା ମନ୍ଦିରକୁ ନବଦିନ ବ୍ୟାପି ଯାତ୍ରା କରିଥାନ୍ତି |

ରଥ ମାନଙ୍କର ବର୍ଣ୍ଣନା  

                         ଶ୍ରୀ ବଳଭଦ୍ରଙ୍କର ରଥ --ତାଳବଣରେ ଦେବତାମାନେ ଦେଇଥିବା ତାଳଧ୍ୱଜ ରଥର ଆରୋହୀ ହେଉଛନ୍ତି ଶ୍ରୀ ବଳଭଦ୍ର |ଉଚ୍ଚତା 32 ହାତ 10 ଆଙ୍ଗୁଳି |763 ଖଣ୍ଡ କାଠରେ ନିର୍ମିତ |ଏହି ରଥରେ 14 ଗୋଟି ଚକ ରହିଛି,ରଥ ରକ୍ଷକ ବାସୁଦେବ,ଆୟୁଧ-ହଳ ମୁଷଳ,ଭଦ୍ର ପିଠ-ଅଷ୍ଟଦଳ ପଦ୍ମ,ରଥାବରଣ-ରକ୍ତନୀଳ,ରଥ ଦେବତା-ଅନନ୍ତନାଗ,ରଥ ପାର୍ଶ୍ଵଦେବତା-ପ୍ରାଣାମ୍ବରୀ, ଗଦାନ୍ତକାରୀ, ହରିହର, ତ୍ରମ୍ବକ, ବାସୁଦେବ, ନାଟାମ୍ବର, ଅଘୋର, ତ୍ରିପୁରାଶିବ, ସାରଥୀର ନାମ-ମାତଳୀ,ରଥ ରକ୍ଷକ-ଭାସ୍କର, ରଥ ଅଶ୍ୱ-ତୀବ୍ର, ଘୋର, ଦୀର୍ଘଶ୍ରମ, ସ୍ବର୍ଣ୍ଣନାଭ|ରଥରଜ୍ଜୁ-ବାସୁକୀ, ରଥମୁଖ-କେତୁଭଦ୍ର,ରଥ ଭୈରବ-କ୍ଷେତ୍ରପାଳ,ରଥ ଗନ୍ଧର୍ବ-ହୁହୁ,ରଥ ଚରଣ-ମହାସିଦ୍ଧ,ଉଲେମି |ଗର୍ଭାଧିଶ୍ୱର ଶକ୍ତି-ତୁଙ୍ଗା, ତୁଙ୍ଗଭଦ୍ରା, ପ୍ରଭା, ସୁପ୍ରଭା, ଧାତ୍ରୀ, ଵିଧାତ୍ରୀ, ନନ୍ଦା , ସୁନନ୍ଦା,|ଋଷିପଟାରେ--ଅଙ୍ଗିରା, ପୁଲସ୍ତ୍ୟ,ପୁଲହ, ଅଗସ୍ତି,କୃଷ୍ଣ, ମୁଦୁଲା, ଆତ୍ରେୟ, କଶ୍ୟପ | ରଥ କୁମ୍ଭର ନାମ-ଭୁବନ,ବିମ୍ବପୃଥିବୀ, ଚକ୍ରାୟୁଧ, ହୁଂ ବୀଜ| ଦ୍ୱାରପାଳ-ନନ୍ଦ, ସନନ୍ଦ | ନେତ୍ରର ନାମ--ଉନ୍ନତି |ରଥାରୁଢ଼-ଶ୍ରୀ ବଳଭଦ୍ର|

         ଶ୍ରୀ ସୁଭଦ୍ରାଙ୍କର ରଥ-- ଦେବତା ମାନଙ୍କଦ୍ୱାରା ପ୍ରଦତ୍ତ ଦେବୀ ସୁଭଦ୍ରାଙ୍କର ରଥର ନାମ ଦର୍ପଦଳନ | ରଥର ଉଚ୍ଚତା 31 ହାତ | 593 ଖଣ୍ଡ କାଷ୍ଠରେ ନିର୍ମିତ |12 ଚକ ବିଶିଷ୍ଟ ଏହି ରଥର ରକ୍ଷକ ହେଉଛନ୍ତି ଜୟଦୁର୍ଗା |ଧ୍ଵଜଧିପତି- ତ୍ରିପୁରାସୁନ୍ଦରୀ,ଆୟୁଧ-ପଦ୍ମ, କୁହାର, r ରଥାବରଣ-ଲୋହିତକୃଷ୍ଣ, ରଥ ଦେବତା - ଭକ୍ତି, ସୁମେଧ| ରଥ ପାର୍ଶ୍ଵଦେବତା--ବିମଳା, ଚାମଣ୍ଡ, ଭଦ୍ରକାଳୀ, ହରଚଣ୍ଡୀକା, ମଙ୍ଗଳା, ବାରାହୀ, କାତ୍ୟାୟନୀ, ଜୟଦୁର୍ଗା, ଓ କାଳୀ |ସାରଥୀର ନାମ - ଅର୍ଜୁନ |ରଥ ରକ୍ଷକ -ଉଗ୍ରଚଣ୍ଡୀ| ଏ\ଏହି ରଥର ଚାରିଗୋଟି ଅଶ୍ୱର ନାମ--ରୋଚିକା, ମୋଚିକା, ଜିତ, ଅପରାଜିତା |ରଥ ରଜ୍ଜୁର ନାମ--ସ୍ଵର୍ଣଚୂଡ଼ ନାଗ |ରଥଦେବୀ -ଶ୍ରୀଭୁ, ରଥଗନ୍ଧର୍ବ--ହାହା, ରଥ ବାରଣ- ମହାକାର, ରଥ ଯକ୍ଷ-କିଂଜ୍ୱଳିକା,ରଥ ଗର୍ଭଧିଶ୍ୱର-ଶକ୍ତି, ସପ୍ତ,ସୂକ୍ଷ୍ମ, ଜୟା, ବିଜୟା, ଘୋର, ଅଘୋରା,ଜ୍ଞନା | ଋଷିପଟାର--ଭୃଗୁ, ସୁପ୍ରଭା, ବଜ୍ର, ଶୃଙ୍ଗା, ଧୃବ, ଉଲ୍ଲଙ୍କ |ରତଘା କୁମ୍ଭର ନାମ-ଅମୃତା,ଜିବା,କାୟା, ହ୍ରବୀଜ |ଦ୍ୱାରପାଳିକ--ଗଙ୍ଗା,ଯମୁନା |ନେତ ର ନାମ--ନାଦମ୍ବିକ|ରଥାରୁଢ଼ା-ଦେବୀ ସୁଭଦ୍ରା |

         ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କର ରଥ--ଇନ୍ଦ୍ରଙ୍କର ପ୍ରଦତ୍ତ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କର ରଥର ନାମ ନନ୍ଦିଘୋଷ | ରଥର ନାମ 33 ହାତ 5 ଆଙ୍ଗୁଳି |832 ଖଣ୍ଡ କାଷ୍ଠାରେ ନିର୍ମିତ | 16 ଚକ ବିଶିଷ୍ଟ ଏହି ରଥର ରକ୍ଷକ-ଗରୁଡ | ଧ୍ଵଜାଧିପତି--ହନୁମାନ,ଆୟୁଧ-ଶଙ୍ଖ,ଚକ୍ର |ରଥାବରଣ-ରକ୍ତପିତ|ରଥ ଦେବତା--କଲ୍ୟାଣସୁନ୍ଦରୀ,ଶକ୍ତି-ବିମଳା ଓ ବିରଜା, ରଥର ପାର୍ଶ୍ଵଦେବତା -- ହନୁମାମ, ରାମ, ଲକ୍ଷ୍ମଣ, ନାରାୟଣ, କୃଷ୍ଣ, ଗୋବର୍ଧନଧାରଣ,ଚିନ୍ତାମଣି, ରାଘବ, ନୃସିଂହ | ରଥଅଶ୍ୱ-ଶଙ୍ଖ,ହରିଦଶ୍ୱ, ଶ୍ୱେତ, ବଳାହକ|ସାରଥୀର ନାମ-ଦାରୁକ, ରଥରଜ୍ଜୁ-ଶଂଖଚୂଡ ନାଗୁଣୀ, ରଥ ମୁଦ୍ଧିନୀର ନାମ--ନନ୍ଦୀମୁଖ, ରଥଦେବୀ--ଯୋଗମାୟା, ରଥ ଭୈରବୀ-ଏକପାଦ,ନନ୍ଦ ଓ କୁବେର |ରଥୟକ୍ଷ୍--ହର୍ଯ୍ୟକ୍ଷ୍ୟ,ରଥଗର୍ଭଧିଶ୍ୱର--ହିରଣ୍ୟଗର୍ଭ |ରଥଶକ୍ତି ବିମଳା, ଉତ୍କର୍ଷଣୀ, କ୍ରିୟା, ଯୋଗା, ଅଜ୍ଞା, ଅନୁଜ୍ଞା, ପ୍ରଜ୍ଞା, ମେଧା|ଋଷିପଟାରେ-ନାରଦ,ଦେବଳ,ବ୍ୟାସ,ଶୁକ,ପରାଶର,ବଶିଷ୍ଠ,ବିଶ୍ଵାମିତ୍ର,ଇନ୍ଦ୍ର |ରଥ କୁମ୍ଭର ନାମ ହିରଣ୍ୟମୟ, ଦ୍ୱାରପାଳ-ଜୟ ,ବିଜୟ |ନେତର ନାମ--ତ୍ରୈଲୋକ୍ୟମୋହିନୀରଥାରୁଢ଼ --ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ |                                                              

(ସଂଗ୍ରାହକ ଓ ଲେଖକ ପ୍ରକାଶ ମିଶ୍ର |ଜ୍ୟୋତିଷ ଓ ସଭ୍ୟ ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପ ପଣ୍ଡିତ ସଭା ପୁରୀ,ଓଡିଶା |କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ପାଇଁ ଯୋଗାଯୋଗ କରନ୍ତୁ email -pkmspp1975@tgmail.com)    

Sunday, September 24, 2023

WHY SARADHABALI IS CALLED SO . (SARADHABALI UPAKHYANA)


ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ସରଧାବାଲି ଉପାଖ୍ୟାନ 

ସରଧାବାଲିରେ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ 

          ସରଧାବାଲି

                             ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ମଧ୍ୟରେ ଅବସ୍ଥିତ ଶ୍ରୀଗୁଣ୍ଡିଚା ମନ୍ଦିରର ପାଦଦେଶରୁ ବଡଶଙ୍ଖ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବିସ୍ତୃତ ଅଞ୍ଚଳ  କୁ ସରଧାବାଲି ଅଞ୍ଚଳ  କୁହାଯାଏ |ଏବେ କିନ୍ତୁ  ଏଠି ଆଉ ସେପରି ବାଲି  ନାହିଁ |ମାତ୍ର   ଏହି ବାଲି  ରେଣୁ ପବିତ୍ର ଅଟେ |ଏହା ହେଉଛି ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କର ଚରଣ ରେଣୁ |ଏହି ବାଲି  ରେଣୁକୁ ନେଇ ଭକ୍ତ ଜନମାନେ ମୁଣ୍ଡରେ  ଲଗାନ୍ତି |ଦେହରେ  ବୋଳି ହୁଅନ୍ତି କାନିରେ ବାନ୍ଧି ନିଅନ୍ତି ଓ ତୁଣ୍ଡରେ ଲଗାନ୍ତି |ଏହି ଶରଧା ବାଲି ହେଉଛି ରାଜା ଇନ୍ଦ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ , ରାଣୀ ଗୁଣ୍ଡିଚା ଓ ରାଜମାତା ଶ୍ରଦ୍ଧାଦେବୀ ଙ୍କର ପ୍ରିୟସ୍ଥଳୀ | ଏହି  ବଳି ହେଉଛି ପରଂବ୍ରହ୍ମ ଙ୍କର ଜନ୍ମସ୍ଥାନ | ଶରଧାବାଲି ର ଉତ୍ତର ଦିଗରେ ଗୁଣ୍ଡିଚା ମନ୍ଦିର ,ଦକ୍ଷିଣରେ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ,ପୂର୍ବରେ ମହୋଦଧି ଓ ପଶ୍ଚିମରେ ଅଠରନଳା ଅଵସ୍ଥିତ | 

                                       ଶରଧାବାଲି ର ଉତ୍ତରକୁ ଥିବା ଶ୍ରୀ ଗୁଣ୍ଡିଚା ମନ୍ଦିର କୁ ଜନକପୁରୀ ବୋଲି କୁହାଯାଏ |ଏଠାରେ ରାଜା ଇନ୍ଦ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଯଜ୍ଞବେଦୀ ନିର୍ମାଣ କରି ଅଶ୍ୱମେଧ ଯଜ୍ଞ କରିଥିଲେ ଓ ଶ୍ରୀଜୀଉ ମାନଙ୍କର ପ୍ରାଣ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିଲେ | ଏହି ଯଜ୍ଞ ବେଦୀ ର ଅନ୍ୟନାମ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ତର୍ବେଦୀ | ଏହି ସ୍ଥାନରେ ମହାପ୍ରଭୁ ମାନଙ୍କର ଯଜ୍ଞକାର୍ଯ୍ୟ ସମାପନ କରାଯାଇ ପ୍ରାଣପ୍ରତିଷ୍ଠା କରାଯାଇଥିଲା | ବର୍ଷକରେ ଥରେ ଏହି ଶରଧାବାଲି କୁ ଅତିକ୍ରମ କରି ମହାପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀଗୁଣ୍ଡିଚା ମନ୍ଦିରରେ ଅନ୍ତର୍ବେଦୀ କୁ  ବିଜେ କରିଥାନ୍ତି  ଓ ପୁଣି ଶରଧାବାଲି ରେ ତାଙ୍କର ଶ୍ରୀପୟର ଚାଳିତ କରି ରଥାରୁଢ଼ ହୋଇ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର କୁ ପ୍ରତ୍ୟାବର୍ତନ  କରିଥାନ୍ତି |ସେଥିପାଇଁ ଏହି ସରଧାବାଲି ପବିତ୍ର ଅଟେ |ଏ ଶରଧାବାଲି ରେ ଭକ୍ତର ପାଦ ପଡିଗଲେ ସେ ଅତି ଉତ୍କଣ୍ଠାର ସହିତ ଏହାକୁ କୋଳେଇ ନିଏ | 

                       କିମ୍ବଦନ୍ତୀ ଅନୁଶାରେ ପୁରୀର ବଡଦାଣ୍ଡ ରେ ଶ୍ରୀଗୁଣ୍ଡିଚା ଓ ମାଉସୀମା ମନ୍ଦିର ର ମଧ୍ୟବର୍ତ୍ତୀ ଅଞ୍ଚଳରେ  ଗୋଟିଏ ନଦୀ ବହିଯାଉଥିଲା ଯାହାର ନାମ ଥିଲା ମାଳିନୀ ନଦୀ |ଏହିନଦୀ ବଡଦାଣ୍ଡକୁ ଦୁଇଭାଗ କରୁଥିଲା ଏଣୁ ରଥଯାତ୍ରା ସମୟରେ ମହାପ୍ରଭୁମାନେ ଗୁଣ୍ଡିଚା ମନ୍ଦିରକୁ ଯିବାପାଇଁ  ଅସୁବିଧାରେ ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଉଥିଲେ | ସେତେବେଳେ ଛଅ ଗୋଟି ରଥର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଉଥିଲା | ମହାପ୍ରଭୁମାନେ ତିନି ଗୋଟି ରଥରେ ନଦୀକୂଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆସି ଅନ୍ୟ ପାଖରୁ ଆଉ ତିନି ରଥରେ ବସି ଶ୍ରୀଗୁଣ୍ଡିଚା ମନ୍ଦିର କୁ ଯାଉଥିଲେ | ନଦୀ ମଧ୍ୟ୍ୟରେ ନୌକା ରେ ଯାତ୍ରା କରି ଅନ୍ୟପାଖକୁ ଯାଉଥିଲେ | ତେଣୁ ସେତେବେଳେ ରଥଯାତ୍ରା ସମୟ ସାପେକ୍ଷ ଓ ବ୍ୟୟ ସାପେକ୍ଷ ହେଉଥିଲା |ମାତ୍ର ରାଜା ଭାନୁଦେବ (ପ୍ରଥମ ନରସିଂହଦେବ ) ମାଧ୍ଵଚାର୍ଯ୍ୟ ଙ୍କ ପରାମର୍ଶରେ ବଳଗଣ୍ଡି ଠାରେ ମାଳିନୀ ନଦୀକୁ ବାଲିରେ ପୋତି ବଡଦାଣ୍ଡ ନିର୍ମାଣ କରାଇଥିଲେ |ଏହିକାର୍ଯ୍ୟ  1265 ରୁ 1270 ମଧ୍ୟରେ ହୋଇଥିଲା |ଏହି ବଡଦାଣ୍ଡ ଓ ମାଳିନୀ ନଦୀ କୁ ପୋତାଇବା କାମ ରାଜା ଭାନୁଦେବଙ୍କର ରାଣୀ ଶ୍ରଦ୍ଧାଦେବୀଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ  ତତ୍ୱାବଧାନରେ ହୋଇଥିଲା |ତେଣୁ ତାଙ୍କରି ନାମ ଅନୁସାରେ ଏହି ବଳିର ନାମ ଶରଧାବାଲି ହୋଇଛି| ଏହି ନଦୀଟି ପୋତି ହୋଇଗଲାପରେ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ଓ ଶ୍ରୀଗୁଣ୍ଡିଚାକୁ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ସଂଯୋଗ ହୋଇପାରିଲା |ଏହାଦ୍ୱାରା ସବୁଦିନପାଇଁ ଜନ୍ମକ୍ଷେତ୍ରରୁ ଲୀଳାକ୍ଷେତ୍ର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହି ପବିତ୍ର ମାର୍ଗକୁ ଶ୍ରୀମାର୍ଗ ବା ଶ୍ରୀପଥ ଭାବରେ ଖ୍ୟ|ତହେଲା  | ତାଙ୍କ ପୁତ୍ର ଦ୍ଵିତୀୟ ନରସିଂହଦେବ ବଡଦାଣ୍ଡକୁ ସମତୁଲ କରାଇ ପବିତ୍ର ଶରଧାବାଲି କୁ ମୋକ୍ଷ କରିପାରୁଥିବା ତୀର୍ଥରେଣୁ ଭାବରେ ଲୋକ ପ୍ରସିଦ୍ଧି କରାଇଥିଲେ | 

(ସଂଗ୍ରାହକ ଓ ଲେଖକ ପ୍ରକାଶ ମିଶ୍ର |ଜ୍ୟୋତିଷ ଓ ସଭ୍ୟ ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପ ପଣ୍ଡିତ ସଭା ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ପୁରୀ, ଓଡିଶା | ଅଧିକ ଜାଣିବାପାଇଁ ଯୋଗାଯୋଗ କରନ୍ତୁ email --pkmspp1975@gmail.com | ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପ,ଆପଣମାନଙ୍କର ପୂର୍ବପୁରୁଷ ଙ୍କୁ ଆପଣଙ୍କ ତରଫରୁ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଅର୍ପଣ କରିଥାଏ | ଆଗ୍ରହଥିଲେ ଉପୋରକ୍ତ email ରେ ଯୋଗାଯୋଗ କରନ୍ତୁ ) 


Friday, September 22, 2023

SOAKED RICE(PAKHALA UPAKHYAN) OF LORD SRIJAGANNATH.

ଟଙ୍କ ତୋରାଣି 

 ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ର ପଖାଳ ଉପାଖ୍ୟାନ |

                    ଭାରତରେ ତଥା ଓଡ଼ିଶାରେ ପଖାଳ ଏକ ଲୋକପ୍ରିୟ ଖ୍ୟଦ୍ୟ | ଓଡିଶାରେ ପ୍ରାୟତଃ ସମସ୍ତ ଅଞ୍ଚଳରେ ପଖାଳଭାତ  ଖାଇବାକୁ  ଭଲପାଆନ୍ତି | ଅନ୍ନ ରନ୍ଧା ସରିଲା ପରେ ସେଥିରେ ପାଣି ମିଶାଇ ତୁରନ୍ତ ଖାଇଲେ ତାହାକୁ ଗରମ ପଖାଳ ବା ଚାଇଁ ପଖାଳ କୁହାଯାଏ || ମାତ୍ର ସର୍ବାଧିକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅନ୍ନ ରେ ପାଣି ଭରଣା କରି ରଖିଦିଆଯାଏ  ଓ ଗୋଟିଏ ଦିନ ପରେ ତାହାକୁ ଖିଆଯାଏ \ଏହାକୁ ବାସୀ  ପଖାଳ କୁହାଯାଏ | 

                ବତୁରା ଯାଇଥିବା ମହାପ୍ରସାଦରେ ଦହି,ଟଭାପତ୍ର ,ଲେମ୍ବୁପତ୍ର ,ଲେମ୍ବୁ ,ଭୂର୍ସଙ୍ଗାପତ୍ର,ଗୋଲମରିଚ ,ଅଦା, ଲଙ୍କା, ଇତ୍ୟାଦି ର ମିଶ୍ରଣରେ  ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ଯେଉଁ ପ୍ରସାଦ ମିଳେ ତାହାକୁ  ଟଙ୍କତୋରାଣି କୁହାଯାଏ | ପୂର୍ବେ ସ୍ନାନ ମଣ୍ଡପ ପାଖରେ ଭକ୍ତ ମାନଙ୍କୁ ବିନା ମୂଲ୍ୟରେ ଦିଆଯାଉଥିଲା | ଏବେ କିନ୍ତୁ ଏହା ବିକ୍ରି କରାଯାଉଛି | ଓଡ଼ିଆ ମଠ ଓ କବିର ମଠ ଏହାକୁ ବିନା ମୂଲ୍ୟରେ  ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି  |  ଧନୀ ଠାରୁ ଗରିବ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମସ୍ତେ ପଖାଳ ଭାତ ଖାଇବାକୁ ଭଲ ପାଆନ୍ତି  | ବିଶେଷ କରି ଗରିବ ତଥା ଦରିଦ୍ର  ଲୋକମାନଙ୍କର ଅତିପ୍ରିୟ ଖାଦ୍ୟ ହେଉଛି ପଖାଳ ଓ ଶାଗଭଜା  |ଭକ୍ତ ବିଦୁର ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ସେଇ ପଖାଳ ଓ ଶାଗଭଜା  ଦେଇ ତୋଷ କରାଇ ପାରିଥିଲା | ସେଥିପାଇଁ ଯଥାର୍ଥରେ କୁହାଯାଇଛି 

                   " ଭକତ ବିଦୁର ଶାଗଭଜା ଦେଇ ତୋଷାଇ ପାରିଲା ମନ |

                                            ମୁଁ  ଯତେ ଦରବ ଯାଚିଲେ କାହିଁକି ନଁଛୁଅଁ  ହେ ଭଗବାନ"  |

        ପଖାଳ ମଧ୍ୟ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କର ଅତିପ୍ରିୟ ଖାଦ୍ୟ | ପ୍ରତ୍ୟେକ  ଧୂପରେ ସାମାନ୍ୟ ପଖାଳ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଖରେ ଲାଗି କରାଯାଇଥାଏ | ମଧ୍ୟାହ୍ନ ଧୂପରେ ଏଗାର ଓଳି  ସୁବାସ ପଖାଳ ଭୋଗ କରାଯାଇଥାଏ | ସନ୍ଧ୍ୟା ଧୂପରେ ଉଣେଇଶ ଓଳି ପଖାଳ ଭୋଗ କରାଯାଇଥାଏ | 

                        ବଡସିଂହାର  ବେଶରେ ଯେଉଁ ବ୍ୟଞ୍ଜନ ପରିବେଷଣ କରାଯାଏ ତନ୍ମଧ୍ୟରେ ଏଗାର  ଓଳି ମିଠା ପଖାଳ ଓ ଘିଅ ପଖାଳ ମଧ୍ୟ ଭୋଗରେ ରହେ | ପଖାଳର ଚାହିଦା ଓ ପ୍ରସିଦ୍ଧି ଏତେ ବଢ଼ିଗଲାଣି ଯେ ଏବେ ପଞ୍ଚତାରକା ହୋଟେଲ ରେ ମଧ୍ୟ ପଖାଳ ଏକ ଉତ୍ତମ ବ୍ୟଞ୍ଜନ ରୂପେ ପରିଗଣିତ ହେଲାଣି | ଏବେ ଏହି ବ୍ୟଞ୍ଜନ ମଧ୍ୟ ବିଶ୍ୱର ବିଭିନ୍ନ ଦେଶରେ ପ୍ରସିଦ୍ଧି ଲାଭ କଲାଣି | ପଖାଳ ଭାତ ମଧ୍ୟ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଗତ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଲାଭପ୍ରଦ ଅଟେ |

                 ତେବେ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କ ପାଖରେ ଯେଉଁ  ପଖାଳ ପୂଜା କରାଯାଏ ତାହାର ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର ମାନ୍ୟତା ରହିଛି | ତନ୍ମଧ୍ୟରୁ କେତୋଟି ପଖାଳର ବର୍ଣ୍ଣନା ଏଠାରେ ପ୍ରତିପାଦନ କରାଗଲା | 

ସୁବାସ ପଖାଳ --  ଏହି ପଖାଳରେ କଟା ଅଦା , ଭଜାଜିରା , ମିଶାଯାଇ ସୁବାସିତ କରାଯାଏ |ଏହା ଏକ ସୁଙ୍ଗନ୍ଧିତ ଅନ୍ନ ପଖାଳ ହୋଇଥିବାରୁ ପାରମ୍ପରିକ ଭାବରେ ଏହାକୁ ସୁବାସ ପଖାଳ କୁହାଯାଏ |                      

ଚିପୁଡା ପଖାଳ -- ରନ୍ଧାଯାଇଥିବା ଅନ୍ନକୁ ପାଣି ମିଶାଯାଇ କିଛି ସମୟ ରଖାଯାଇଥାଏ ଓ ପରେ ଉକ୍ତ ଅନ୍ନକୁ  ଚିପୁଡା  ଯାଇ  ବାହାର କରିଦିଆଯାଏ | ପରେ ଏଥିରେ ଭଜାଜିରା ,ଲୁଣ ,ଦହି ,କୁ ମିଶାଇ ପ୍ରସାଦ ଭାବେ ମାଟି ପାତ୍ରରେ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଲାଗି କରାଯାଏ |

ପାଣି ପଖାଳ -- ରନ୍ଧାଯାଇଥିବା ଅନ୍ନରେ କେବଳ ପାଣି ଓ ଲୁଣ ମିଶାଯାଇ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଥାଏ | ଏଥିରେ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଦ୍ରବ୍ୟ ମିଶାଯାଏ ନାହିଁ |

ଦହି ପଖାଳ --ରନ୍ଧାଯାଇଥିବା ଖାଦ୍ୟରେ ପାଣି ବଦଳରେ କେବଳ ଦହିରେ ପଖାଳ କରାଯାଏ | ଏଥିରେ ଦହିର ମାତ୍ରା ଅଧିକ ଥାଏ |ଏହି ପଖାଳରେ ଦହି ବ୍ୟତୀତ ଭଜାଜିରା ଓ ଅଦା ପକାଇ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଏ |

ମିଠା ପଖାଳ-- ଅନ୍ନରେ ଚିନି ଅଥବା ଗୁଡ ଏବଂ ଭଜାଜିରା,ଲୁଣ,ଅଦାଖଣ୍ଡ ପକାଯାଇ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଥାଏ| 

ମଲ୍ଲୀଫୁଲ ପଖାଳ--ଏହି ପଖାଳ ଦହି ପଖାଳ ପରି ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଏ ମାତ୍ର ପଖାଳକୁ ସୁବାସିତ କରିବାପାଇଁ ଏଥିରେ ମଲ୍ଲୀଫୁଲ ପକାଇଦିଆଯାଏ |

ଟଭା ପଖାଳ --ସାଦା ଅନ୍ନରେ ଟଭା ମିଶ୍ରିତ ଜଳ ଦେଇ ପଖାଳ କରାଯାଏ ଏବଂ ମହାପ୍ରଭୁ ଙ୍କୁ ଲାଗି କରାଯାଏ .

ଘିଅ ପଖାଳ--ସାଦା ଅନ୍ନରେ ପାଣି ମିଶାଇ ପଖାଳ କରାଯାଏ | ଏଥିରେ ଲୁଣ, ଅଦା, ଭଜାଜିରା, କଳାଜିରା,ଦହି, ଇତ୍ୟାଦି ମିଶାଇ ସୁବାସିତ କରାଯାଇଥାଏ ଓ ଶେଷକୁ ଘିଅ ପକାଇ ଦିଆଯାଏ ଓ ମହାପ୍ରଭୁମାନଙ୍କୁ ଲାଗି କରାଯାଏ |ଏହି ଘିଅ ପଖାଳର ବିଶେଷତ୍ୱ ଏହିକି ଯେ ଏହା ହେଉଛି ଦିନମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଶେଷ ଭୋଗ | ଠିକ ପହୁଡ଼ ସମୟରେ ଏହି ପଖାଳ ସହିତ କଦଳୀ ଭଜା ଭୋଗ ଲାଗିଲା ପରେ ମହାପ୍ରଭୁ ମାନଙ୍କର ପହୁଡ଼ ପଡିଥାଏ |

        ପଖାଳ ହେଉଛି ଓଡିଶାର ପ୍ରିୟ ଖାଦ୍ୟ | ଓଡ଼ିଆ ମାନେ ଯାହା ଖାଇବାକୁ ଭଲପାଆନ୍ତି ମହାପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ସେ ସବୁକୁ ନିଜର ଦୈନନ୍ଦିନ ଛପନ ଭୋଗରେ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ କରାଇ ଅଛନ୍ତି|ଦୀନ ଦରିଦ୍ର ଙ୍କ ଠାରୁ କୋଟିପତି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମସ୍ତେ ପଖାଳ ଖାଇ ଆତ୍ମବିଭୋର ହୋଇ ଉଠନ୍ତି |ଓଡ଼ିଶାରେ ପଖାଳ ଭାତ ସହିତ ଶାଗଭଜା ବଡିଚୁରା ,ସୋରିଷ ଫୁଟାଇନଥିବା ଡାଲି ,ଭଜା, ଚଟଣି, ଦହି ଇତ୍ୟାଦି ସହିତ ମିଶାଇ ଖିଆଯାଏ 

        ବିଶେଷଜ୍ଞ ମାନଙ୍କ ମତରେ ପଖାଳ ଭାତ ରେ ପ୍ରୋବାଓଟିକ ଜୀବାଣୁ ଥିବାରୁ ଏହା ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ପକ୍ଷେ ଲାଭଦାୟକ  ଏବଂ ତରଳ ଝାଡ଼ା ହେଉଥିବା ସମୟରେ ବାସୀ ପଖାଳ ଖାଇଲେ ତାହା ସାଙ୍ଗେସାଙ୍ଗେ ଭଲ ହୋଇଯାଏ ଏବଂ ଦେହକୁ ଜଳୀୟ ଅଂଶ ଯୋଗାଇଥାଏ | କବିଚନ୍ଦ୍ର କାଳିଚରଣ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କର ଗୀତ କବିତା "ଆସ ଜୀବନଧନ ମୋର ପଖାଳ କଂସା" ସୁଗାୟକ ବାଳକୃଷ୍ଣ ଦାସଙ୍କ କଣ୍ଠରେ ଓଡ଼ିଆ ମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବହୁଳ ଭାବରେ ଆଦୃତ |

(ସଂଗ୍ରାହକ ଓ ଲେଖକ ପ୍ରକାଶ ମିଶ୍ର | ଜ୍ୟୋତିଷ ଓ ସଭ୍ୟ ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପ ପଣ୍ଡିତ ସଭା ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ପୁରୀ|କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ପାଇଁ ଯୋଗାଯୋଗ କରନ୍ତୁ email --pkmspp1975@gmail.com |ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପ ରେ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର ପୂର୍ବପୁରୁଷ ମାନଙ୍କୁ ଉକ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ତରଫରୁ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଦିଆଯାଇଥାଏ |ଆଗ୍ରହ ଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ଉପୋରକ୍ତ email ରେ ଯୋଗାଯୋଗ କରନ୍ତୁ|ନଚେତ ଆମଙ୍କୁ ମୋବାଇଲ ନମ୍ବର ଦେଇପାରନ୍ତି ଅଥବା comment ରେ ଲେଖି ପାରନ୍ତି |)               

SRIJAGANNATH BHAKTA [2]--KULASEKHARA

                                                         ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କର ଭକ୍ତ କୁଳଶେଖର   ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ                            ଅଷ୍ଟାଦଶ ଶତା...