Saturday, October 7, 2023

SRIJAGANNATH BHAKTA [2]--KULASEKHARA

                                             ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କର ଭକ୍ତ କୁଳଶେଖର 


ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ 

                         ଅଷ୍ଟାଦଶ ଶତାବ୍ଦୀର ଘଟଣା ସେତେବେଳେ ପର୍ତ୍ତୁଗ୍ରୀଜର ବାଣିଜ୍ୟବ୍ୟବସାୟ ବଙ୍ଗପୋସାଗରରେ ଚାଲିଥାଏ |ଓଡ଼ିଶାର ମଧ୍ୟ କେତକ ବ୍ୟବସାୟୀ ଉଣା ଅଧିକେ ଅନ୍ୟ ଦେଶର ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ବାଣୀଜ୍ୟ ବ୍ୟବସାୟର ବ୍ୟସ୍ତ ଥାନ୍ତି | ଏହିଁ ବଣିକ ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଜଣେ ବଣିକ ଥିଲେ ନାମଟି ହେଲା କୁଳଶେଖର ଯିଏକି ପର୍ତ୍ତୁଗ୍ରୀଜ ଲୋକମାନଙ୍କ ସହ ବାଣିଜ୍ୟରେ ଲିପ୍ତ ଥାନ୍ତି ଓ ସେମାଙ୍କ ଜାହାଜରେ ଦ୍ରବ୍ୟ ନବ ଆଣିବା କରନ୍ତି |
         ସେଦିନ ବଙ୍ଗପୋସାଗରରେ ସମୁଦ୍ରର ବକ୍ଷଚିରି ଗୋଟିଏ ଜାହାଜ ଚାଲିଥାଏ ପଣ୍ଡିଚେରୀ ଅଭିମୁଖେ | ଜାହାଜର କପ୍ଟାନ ସାହେବ ଥାଆନ୍ତି ଆଲବାକ୍ୟୁ ବେଟୋ |ଜାହାଜଟି ବାଲେଶ୍ୱର ର କିଛି ସମୟ ରହିଲା ପରେ ବଙ୍ଗପୋ ସାଗରରେ ଆଗକୁ ଆଗକୁ ମାଡିଚାଲିଛି | ଜାହାଜ ମଧ୍ୟରେ ଭରୀ ରହିଛି ପର୍ତ୍ତୁଗୀଜର ଚର୍ଚ୍ଚ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ବଡ ଘଣ୍ଟି ଓ କିଛି ସୁନା ଅଳଙ୍କାର |ଜାହାଜର କର୍ମଚାରୀ ମାନଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ସହଯାତ୍ରୀ ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଛନ୍ତି ବଣିକ,ପୂଜାରୀ ଓ ଶ୍ରମିକ ସମସ୍ତେ ଆଗେଇ ଚାଲିଛନ୍ତି ସେମାଙ୍କରେ ଲକ୍ଷ୍ୟସ୍ଥଳ ପଣ୍ଡିଚେରୀ ଅଭିମୁକ୍ଷେ |ବଣିକ ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଛନ୍ତି ଆମର ପୂର୍ବ ଆଲୋଚିତ ବଣିକ କୁଳଶେଖର |                 
                        ସ୍ୱର୍ଯ୍ୟ ଉଦୟ ପୂର୍ବରୁ ଜାହାଜଟି ୟାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲା |ଏଣୁ ସ୍ୱର୍ଯ୍ୟ ଉଦୟ ବେଳକୁ ଏହା  ମଝି ଦରିଆରେ ଆଗେଇ ଚାଲିଥାଏ |ଜାହାଜର ଗୋଟିଏ ନିଭୃତ କୋଠରୀ ବସି କପ୍ଟାନ  ମହାଶୟ  ବିଶ୍ରାମ ନେଉଥାନ୍ତି |ସାଗରର ସ୍ୱଚ୍ଛ ଜଳରେ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କର କିରଣ  ଝଲଝଲ ଦିଶୁଥାଏ |ଆକାଶ ଚାରିଆଡେ ନିର୍ମଳ ଓ କୌଣସି  ଠାରେ ବାତ୍ୟା ବା ପବନ ହେବାର ଆଶଙ୍କା ନଥାଏ |ଏଣୁ ଜାହାଜଟି ସମ୍ପୂର୍ଣ ନିରାପଦ ଅବସ୍ଥାରେ ଅଛି ବୋଲି କପ୍ଟାନ ଚିନ୍ତାକଲେ |

                        କିଛି ସମୟ ବିଶ୍ରାମ ନେଲାପରେ କପ୍ଟାନ ଜଣଙ୍କ ନିଜର ଦୂରବୀକ୍ଷଣ ଯନ୍ତ୍ରଟିକୁ ନେଇ ଜାହାଜର ଡେ଼କ ଉପରକୁ ଚାଲି ଆସିଲେ ଓ ଯନ୍ତ୍ରଟିରେ ଚାରିଆଡ଼କୁ ନୀରିକ୍ଷଣ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ,କେଉଁଠି କିଛି ବିପତ୍ତି ନାହିଁତ |ହଠାତ ଘୋର ଜଳରାଶି ଉପରେ ତାଙ୍କର ନଜର ପଡିଗଲା ଏକ ବିରାଟ ବଦାସମୁଦ୍ରିକା ଯିବା ବିରାଟ ବଡ ଆଁ ଟାଏ ମେଲାଇ ଜାହାଜ ଆଡକୁ ମାଡି ଆସୁଛି |କିଛି କ୍ଷଣ ମଧ୍ୟରେ ଜାହାଜଟିକୁ ଗିଳିଯିବ  ଯେପରି | କି ଭୟଙ୍କର ଯିବଟାଏ  ହୋଇଛି ସତେ |କପ୍ଟାନ ଙ୍କର ଭୟରେ ଗୋଡହାତ ଥରିବାକୁ ଲାଗିଲା  | ପାଟି ଖନି ମାରିଗଲା | ସେହି ଭୟଙ୍କର ଜୀବର ଲାଙ୍ଗୁଡ଼ ମାଡ଼ରେ ଜାହାଜ ଫାଟି ବୁଡିଯିବାର ସନ୍ଦେହ ପ୍ରକାଶ ହେଲା  | ତେଣୁ କପ୍ଟାନ ସାହେବ ଅତକୀର୍ତ୍ତି  ହୋଇ ଡାକ ଛାଡିଲେ ସମସ୍ତ ଯାତ୍ରୀ ସତର୍କ ରହିବା  ପାଇଁ | 

                         ସେହି ବିରାଟକାୟ ଜୀବଟି ତିମିଙ୍ଗିଳ ବୋଲି କପ୍ଟାନ ଙ୍କର ହୃଦବୋଧ ହେଲା |ସମସ୍ତ ଯାତ୍ରୀ ଭୟରେ ଜାହାଜର ଡେ଼କ  ଉପରକୁ ଆସି କୋଳାହଳ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ |କପ୍ଟାନ ସାହେବଙ୍କର ବହୁତ ବର୍ଷର ଅଭିଜ୍ଞତା ଏହିଠାରେ ଯେପରି  ଫସର ଫାଟିଗଲା | ତାଙ୍କୁ ଲାଗିଲା ଯେପରି ସେହି ଭୟଙ୍କର ଜୀବଟା ଜାହାଜକୁ ଗିଳି ପକାଇ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମାରିପକାଇବ | ଭୟରେ ସେ କାନ୍ଦି ପକାଇଲେ ଓ ସତର୍କ ଘଣ୍ଟି ବଜାଇଦେଲେ |

                         ଠିକ ଏତିକିବେଳେ ସେ ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲେ ଯେ ଯାତ୍ରୀ ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଯାତ୍ରୀ ଅତି ଶାନ୍ତ ମନରେ ଓ ନିର୍ଭିକ ଭାବରେ ଗୋଟିଏ ଫୋଟୋ ସାମ୍ନାରେ ଡେ଼କ ଉପରେ ବସିଛନ୍ତି ଓ ମନେମନେ କିଛି ଜପ କରିଲା ପରି ଲାଗୁଛନ୍ତି |କପ୍ଟାନ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲେ ଓ ସେହି ଲୋକଟି ପାଖକୁ ଚାଲିଆସିଲେ |ଲୋକଟି ଅନ୍ୟମନସ୍କ ନହୋଇ ମନ୍ତ୍ର ଜପକରି ଚାଲିଥାଏ |କପ୍ଟାନ ସାହେବ ସେହି ଫୋଟୋଟି ଉପରେ ନଜର ପକାଇ ଆଣିଲେ ଓ ଦେଖିଲେ ଫୋଟୋତିରେ ତିନୋଟି ଠାକୁର ଜଣେ ଧଳା ,ଜଣେ ହଳଦିଆ ଓ ଜଣେ କଳା ବସିଛନ୍ତି |ତତକ୍ଷଣାତ କପ୍ଟାନ ସାହେବଙ୍କ ଲାଗିଲା କି ସେହି ଠାକୁରଙ୍କର ପାଖାରେ ଅପୂର୍ବ ଶକ୍ତି ରହିଛି ଏହି ଜାହାଜକୁ ବଞ୍ଚାଇ ଦେବାର |    

                       କୌତୁହଳ ହୋଇ କପ୍ଟାନ ସାହେବ ସେହିଲୋକଟି କୁ ପଚାରିଲେ ଏ ତୁମେ କଣ କରୁଛ | ଲୋକଟି କପ୍ଟାନ ଙ୍କର ଉଦବେଗ  ଦେଖି କହିଲା ମୁଁ ମୋର ଇଷ୍ଟଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରୁଛି | ସେ ଜାହାଜକୁ ନିଶ୍ଚୟ ରକ୍ଷା କରିବେ | ଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କ ନାମ ଶୁଣି କପ୍ଟାନ ପଚାରିଲେ ଜଗନ୍ନାଥ କିଏ ,ସେ କେଉଁ  ଠାରେ ରହନ୍ତି | ସେ କଣ ଏହି ବିରାଟକାୟ ରାକ୍ଷସ ମୁଁହରୁ ଏହି ଜାହାଜକୁ ରକ୍ଷା କରିପାରିବେ | ଲୋକଟି ଦୃଢ଼ତାର ସହିତ କହିଲା ଜଗନ୍ନାଥ ହେଉଛନ୍ତି ଜଗତର ନାଥ ସେ ନିଶ୍ଚୟ ପାରିବେ |କପ୍ଟାନ ସାହେବ ଲୋକଟିର କଥା ଶୁଣି ସର୍ତ୍ତ ଲଗାଇ ଦେଲେ ଓ କହିଲେ ଯଦି ତୁମର ଜଗନ୍ନାଥ ଜାହାଜଟିକୁ ରକ୍ଷା କରିପାରିବେ ତେବେ ଯେଉଁ ଘଣ୍ଟି ଓ ସୁନା ଅଳଙ୍କାର ପର୍ତ୍ତୁଗ୍ରୀଜ ଚର୍ଚ୍ଚ ପାଇଁ ଆସିଛି ତାହା ତୁମର ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କୁ ଦିଆଯିବ |ଏହା କହି କପ୍ଟାନ ସାହେବ ସେହି ଫୋଟୋତିକୁ ଚାହିଁ ହାତଯୋଡ଼ି ଉକ୍ତ ଲୋକଟିର ଭଜନ ଶୁଣିବାକୁ ଲାଗିଲେ | କିଛି କ୍ଷଣ ପରେ ଦେଖାଗଲା ହଠାତ ସେହି ତିମିଙ୍ଗିଳ ଗୋଟିଏ ଜାଗାରେ ସ୍ଥିର ହୋଇ କିଛି ସମୟ ରହିଲା ପରେ ଜାହାଜ ମଧ୍ୟରୁ ଧ୍ୟାନ ହଟାଇ ଅନ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଦିଗକୁ ମାଡି ଚାଲିଲା | 

                         ବିପଦରୁ ଉଦ୍ଧାର ହୋଇଗଲା ଜାଣି କପ୍ଟାନ ସାହେବ ଆନନ୍ଦରେ ଅଧୀର ହୋଇଗଲେ |ଉକ୍ତ ଲୋକଟିକୁ କୁଣ୍ଢାଇ  ଧରି କାନ୍ଦିପକାଇଲେ ଓ ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କୁ  ପ୍ରଣାମ ଜଣାଇଲେ |ଉକ୍ତ ଘଣ୍ଟି ଓ ସୁନାରୂପା ସବୁ ମହାପ୍ରଭୁ ଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇ ଦିଆଯିବ ବୋଲି ପ୍ରତିଶୃତି ଦେଲେ |ଏପଟେ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ରେ ଗଜପତି ଯେପରି ଜାଣିଲେ ଯେ ଜଣେ  ଭକ୍ତଙ୍କର ଭକ୍ତି ର ପରାକାଷ୍ଠା ରୁ  ଜାହାଜଟି ବିପଦ ମୁହଁରୁ ବଞ୍ଚି ଯାଇଛି ସେତେବେଳେ ଗଜପତି ଉକ୍ତ ଭକ୍ତ ଜଣଙ୍କୁ ଡକାଇ ତାଙ୍କୁ ସମ୍ବର୍ଦ୍ଧନା ଜଣାଇଲେ | ଭକ୍ତ ଜଣଙ୍କର ନାମଥିଲା କୁଳଶେଖର |ତାଙ୍କରି ନାମରେ ପୁରୀର ଅନତି ଦୂରରେ ପିପିଲି ଠାରେ କୁଳଶେଖର ପାଟଣା ବୋଲି ଗୋଟିଏ ଗ୍ରାମ ଭକ୍ତଙ୍କ ନାମରେ ନାମିତ କରାଇ ତାଙ୍କୁ ଦାନାରେ ଦେଇଥିଲେ | 

                        1749 ଖ୍ରୀଷ୍ଟାବ୍ଦ ରେ ତିଆରି ହୋଇଥିବା ଏକ ଘଣ୍ଟି ସହିତ କେତେକ ମୂଲ୍ୟବାନ ସୁନା ଓ  ରୁପାର ଦ୍ରବ୍ୟକୁ ତଥା ଅଳଙ୍କାର ଆଦିକୁ ଭକ୍ତ କୁଳଶେଖର ଓ କପ୍ଟାନ ସାହେବ ଆଣି ମହାପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କୁ ସମର୍ପଣ କରାଇଥିଲେ |ଉକ୍ତ ଘଣ୍ଟି ଏବେ ମଧ୍ୟ  ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ମହଜୁଦ ରହିଛି |ସ୍ୱର୍ଗତ ରାଜା ରାମଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କ ସମୟରେ ପର୍ତ୍ତୁଗାଲ ସରକାରଙ୍କର ଏକ ପତ୍ର ନେଇ ଏହି ଇତିହାସ ଉନ୍ମୋଚନ ହୋଇଥିଲା ଓ ସେ ଘଣ୍ଟି ପର୍ତ୍ତୁଗାଲକୁ ନଫେରେଇବା ପାଇଁ ଲେଖା ଯାଇଥିଲା |   

                    ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ମହିମା ଓ ଆଶୀର୍ବାଦ ତାଙ୍କର ଭକ୍ତମାନଙ୍କୁ ବିପଦ ମଧ୍ୟରୁ ଉଦ୍ଧାର କରିଛି |
                                                            
                                                
                                                        ଜୟ ଜଗନ୍ନାଥ 
[ସଂଗ୍ରାହକ ଓ ଲେଖକ ପ୍ରକାଶ ମିଶ୍ର|ଜ୍ୟୋତିଷ ଓ ସଭ୍ୟ ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପ ପଣ୍ଡିତ ସଭା ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ପୁରୀ, ଓଡିଶା|କୌଣସି ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ପାଇଁ ଯୋଗାଯୋଗ କରନ୍ତୁ email--pkmspp1975@mail. com.ph 8984108489.ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପ ଆପଣଙ୍କର ପୂର୍ବ ପୁରୁଷ ମାନଙ୍କୁ ଆପଣଙ୍କ ତରଫରୁ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଅର୍ପଣ କରିଥାଏ |ଆଗ୍ରହ ଥିଲେ ଯୋଗାଯୋଗ କରନ୍ତୁ] 

Tuesday, October 3, 2023

SRI JAGANNATH BHAKTA--1 [SALABEGA]


                ଭକ୍ତ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସାଲବେଗ 

                                        
ଭକ୍ତ ସାଲବେଗ 

         
ସାଲବେଗ --

        ସାଲବେଗ କଥାଟି ପ୍ରାୟ ସପ୍ତଦଶ ଶତାବ୍ଦୀ ର ଅର୍ଥାତ 1600 ରୁ 1650 ମଧ୍ୟବର୍ତ୍ତୀ ର ଏହି କଥା |ସେତେବେଳେ ଓଡ଼ିଶା ମୋଗଲ ଶାସନାଧୀନ ଥିଲା | ଓଡିଶାର ସୁବେଦାର ଶାସକ ଥିଲେ ଲାଲବେଗ ଯିଏକି କଟକରେ ରହି ଓଡିଶାକୁ ଶାସନ କରୁଥିଲେ |ଆଜିବି ସେହି କଟକରେ ଲାଲବାଗ ଥାନା ଓ ଲାଲବେଗ କୋଠା ଇତ୍ୟାଦି ମହଜୁଦ ଅଛି |ଲାଲବେଗ ଥିଲେ ମୋଗଲ ସେନାର ନୃଶଂସ ସେନାପତି ଓ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଯୁଦ୍ଧ ତାଙ୍କର ପ୍ରତ୍ୟେକ ତତ୍ୱାବଧାନେ ରେ ସମ୍ପର୍ଣ୍ଣ ହେଉଥିଲା |ଥରେ ସେ କୌଣସି ଯୁଦ୍ଧ କାମରେ ପୁରୀ ଆସିଥାନ୍ତି | ଫେରିଲା ବାଟରେ ଦାଣ୍ଡମକୁନ୍ଦ  ପୁରରେ ଜଣେ ଯୁବତୀ ବିଧବା ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ |ବ୍ରାହ୍ମଣୀ ଜଣଙ୍କ ପୋଖରୀ ରୁ ଗାଧୋଇସାରି ଫେରୁଥିଲେ, ନାମ ଥିଲା ଲଳିତା | ଠିକ ସେହିସମୟରେ ଲାଲବେଗ ଲଳିତାଙ୍କ ସମୁଖରେ ଦଣ୍ଡାୟମାନ ହୋଇ ତାଙ୍କୁ ହରଣକରି ନେଇ ଚାଲିଗଲେ |ସେହି ମହାମାନ୍ୟା ମହିଳାଙ୍କ ଗର୍ଭରୁ ଏକମାତ୍ର ପୁତ୍ର ଜାତ ହୋଇଥିଲେ ଭକ୍ତ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସାଲବେଗ |

        ଧୀରେ ଧୀରେ ସାଲବେଗ ବଡ ହେଲାପରେ ବାପା ଲାଲବେଗଙ୍କର ତତ୍ତ୍ୱବଧାନରେ ବଢି ଚାଲିଲେ ଓ ବାପା ତାଙ୍କୁ ଖଣ୍ଡା ଚାଳନା ଓ ଯୁଦ୍ଧବିଦ୍ୟା ଶିକ୍ଷା ଦେଲା ପରେ ମାତ୍ର 12 ବର୍ଷ ବୟସରୁ ସାଲବେଗ ଯୁଦ୍ଧ କ୍ଷେତ୍ରରେ ବୀର ସୈନିକ ପରି ଲଢ଼ି କରୁଥିଲେ | ମାତ୍ର ତାଙ୍କର ମାତା ସାଲବେଗଙ୍କର ଏପରି ମଣିଷ ମାନଙ୍କୁ ମାରିବାକୁ ପସନ୍ଦ କରୁନଥିଲେ ଓ ହିନ୍ଦୁ ଲୋକ ମାନଙ୍କର ହତ୍ୟା ତାଙ୍କୁ ବହୁତ ଦୁଃଖ ଦେଉଥିଲା | ସେଥିପାଇଁ ସେ ସାଲବେଗଙ୍କୁ ବହୁତ ବୁଝାଉ ଥିଲେ ଓ ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ଶରଣ ରେ ଯିବାପାଇଁ ପ୍ରବର୍ତ୍ତାଉ ଥିଲେ |ସାଲବେଗ ମାଆଙ୍କ କଥାତ ଶୁଣୁଥିଲେ ମାତ୍ର ଏତେ ଧ୍ୟାନ ଦେଉନଥିଲେ |

        ଥରେ ଲାଲବେଗଙ୍କୁ ଯୁଦ୍ଧ ପାଇଁ ଡାକରା ଆସିଲା |ଲାଲବେଗ ତାଙ୍କର ବୀର ପୁତ୍ର ସାଲବେଗଙ୍କୁ ଧରି ଯୁଦ୍ଧଭୂମି ରେ ପଦାର୍ପଣ କରିଥିଲେ |ଏହି ଯୁଦ୍ଧରେ ଲାଲବେଗ ନିହତ ହେଲେ ଓ ସାଲବେଗ ଭୀଷଣ ଭାବରେ କ୍ଷତବୀକ୍ଷତ ହେଲେ| ମାଆଙ୍କର ମନ ବିଗଳିତ ହୋଇ ଉଠିଲା |ସେ ଯୁଦ୍ଧଭୂମି କୁ ଯାଇ ତାଙ୍କର ପୁତ୍ରକୁ ସାଉଁଟି ଆଣିଲେ | ସାଲବେଗଙ୍କର ଯନ୍ତ୍ରଣା ଜର୍ଜରିତ ସ୍ୱର ମାଆ ଙ୍କୁ ଅସ୍ଥିର କରିପକାଇଲା |ମାଆ........ମରିଯିବି ମୁଁ |ଏ କ୍ଷତ ର ଯନ୍ତ୍ରଣା ସହିବା ମୋ ପକ୍ଷେ ସମ୍ଭବ ନୁଁହେଁ ମାଆ |ସାଲବେଗଙ୍କର ମାଆ  ତାଙ୍କୁ ଶୁଣାଇଦେଲେ ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ଇତିବୃତି | କହିଲେ ସେ ହିଁ ତୋତେ ରକ୍ଷା କରିପାରିବେ ଓ ତୋର କ୍ଷତାକ୍ତ ଶରୀରକୁ ଭଲ କରିପାରିବେ |ତାଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କର | ସାଲବେଗ ପ୍ରତିଦିନ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରନ୍ତି ,ମାଆଙ୍କ ଠାରୁ ଭଜନ ଶୁଣନ୍ତି ଓ ଗାଆନ୍ତି |ଦଶ ,ବାର ଦିନପରେ ସାଲେବେଗଙ୍କର କ୍ଷତ ଶୁଖି ଆସିଲା ଓ ସେ ଗୋଟିଏ ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖିଲେ,ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ ଵାଳମୁକୁନ୍ଦ ରୂପରେ ଆସି ସାଲେବେଗଙ୍କ ଉପରେ ବିଭୁତି ସିଞ୍ଚି ଦେଉଛନ୍ତି|ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସାଲବେଗ ସମ୍ପୁର୍ଣ୍ଣ ଭଲ ହୋଇଯାଇଥିଲେ |

                   
          ସମୟ ଚକ୍ରରେ ସାଲେବେଗଙ୍କର ମାଆଙ୍କର ଦେହାନ୍ତ ହୋଇଗଲା ପରେ ତାଙ୍କର ବିମତାଙ୍କର ପୁତ୍ରମାନେ ତାଙ୍କୁ ବାସସ୍ଥାନରୁ ତଡ଼ିଦେଇଥିଲେ |ବାପାଙ୍କର ଜାଗୀରଦାର ଓ ସୁବେଦାରତ୍ୱ ମଧ୍ୟ ନଥିଲା |ତେଣୁ ସାଲବେଗ ଜଣେ ବାବାଜୀଙ୍କର ପ୍ରରୋଚନାରେ କଟକରୁ ବାଲେଶ୍ୱର ପଳାଇ ଆସିଲେ |ସେଠାରେ ଶ୍ୟାମରାୟ ନାମଙ୍କ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିରଟିଏ ଥାଏ |ସେହିଠାରେ ସେ ମନ୍ଦିର ବାହାରେ କୁଡ଼ିଆଟିଏ କରି ରହିଲେ କିନ୍ତୁ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟକୁ ପ୍ରବେଶ ନିଷେଧ ଥିଲା |ତେଣୁ ସେ ପ୍ରତିଦିନ ମନ୍ଦିର ପରିକ୍ରମା କରି ଭଜନ ବୋଲିବାକୁ ଲାଗିଲେ |ମାତ୍ର ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ଦର୍ଶନ କରିବା ଓ ଆଳତି ଦେଖିବାକୁ ତାଙ୍କର ପ୍ରବଳ ଆଗ୍ରହ ହେଉଥାଏ କିନ୍ତୁ ନାଚାର|ଦିନେ ଶ୍ୟାମରାୟ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଆରତୀ କରୁଥିବା ସମୟରେ ତାଙ୍କୁ ଜଣାଗଲା ଯେପରିକି ସିଂହାସନ ଉପରେ ପ୍ରଭୁ ବିରାଜମାନ ନାହାନ୍ତି|ତାଙ୍କ ମନଟି ସେଦିନ ଶୁଖିଗଲା|ସେଇଦିନ ରାତିରେ ସେ ସ୍ବପ୍ନରେ ଦେଖିଲେ ଯେ ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ ତାଙ୍କୁ କହୁଛନ୍ତି ଯେ,"ମୋର ପରମ ଭକ୍ତ ପ୍ରାଚୀର ର ଆରପଟେ ଦର୍ଶନରୁ ବଞ୍ଚିତ ହେଉଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋର ଦର୍ଶନ କେହି ପାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ"|ଏହା ଜାଣିବାପରେ ଶ୍ୟାମାରାୟ ପ୍ରାଚୀର ମଧ୍ୟରେ ଗୋଟିଏ ଫାଙ୍କାସ୍ଥାନ ରଖିଦେଲେ ଓ ସାଲବେଗଙ୍କର ଦୁର୍ଲ୍ଲଭ ଦର୍ଶନର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଦେଲେ |

        ଏହିପରି ସେଠାରେ ସାଲବେଗ ଆଠ ବର୍ଷ  ଶ୍ୟାମାରାୟଙ୍କର ମନ୍ଦିରରେ ସେବାକରି ସେ ପୁରୀ କୁ ଆସିଥିଲେ |ମାଉସୀମା ମନ୍ଦିର ପଛ  ପାଖରେ କୁଡ଼ିଆଟିଏ କରି ସେ ରହୁଥିଲେ | ମାତ୍ର ହିନ୍ଦୁମାନଙ୍କର ଅସୂୟା ଭାବରେ ସେ ଅତିଷ୍ଠ ହେବାରୁ ପୁରୀ ଛାଡି ବୃନ୍ଦାବନ ଅଭିମୁଖେ ଯାତ୍ରା କରିଥିଲେ| ସେଠାରେ କିଛିଦିନ ଆନନ୍ଦରେ କାଳାତିପାତ କଲାପରେ ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ପାଇଁ ତାଙ୍କ ମନ ବିଗଳିତ ହୋଇଉଠିଲା ଓ ସେ ଧାଇଁ ଆସିଲେ ପୁରୀର ବିଶ୍ୱ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ରଥଯାତ୍ରା ଦେଖିବାପାଇଁ|  ପଥଯାତ୍ରାରେ ବିଳମ୍ବ ହେବାରୁ ସେ ଜାଣିପାରିଲେ ଯେ ରଥାରୁଢ଼ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ସେ ଦର୍ଶନ କରିପାରିବେ ନାହିଁ |ତାଙ୍କର ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ରରେ ପହଞ୍ଚିବା ପୂର୍ବରୁ ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ଗୁଣ୍ଡିଚା ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟକୁ ପ୍ରବେଶ କରିସାରିଥିବେ| ତେଣୁ ସେ ଭାବବିହ୍ୱଳ ହୋଇ ଉଠିଲେ "ସାତସହ ପଚାଶ କୋଷ ଚାଲି ନପାରଇ, ମୋହ ଯିବା ଯାଏଁ ନନ୍ଦିଘୋଷେ ଥିବରହି, ଜଗବନ୍ଧୁ ହେ ଗୋସାଇଁ"| ଭକ୍ତର ଅଧୀନ ମହାପ୍ରଭୁ ବଳଗଣ୍ଡି ଠାରେ ରଥାରୁଢ଼ ହୋଇ ରହିଗଲେ ଭକ୍ତ ସାଲବେଗଙ୍କର ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ମଧ୍ୟକୁ ପଦାର୍ପଣ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ |ଏହାପରେ ଗଜପତି ରାଜାଙ୍କୁ ସ୍ୱପ୍ନାଦେଶ ହୁଅନ୍ତେ ଗଜପତି ସାଲବେଗଙ୍କର ଦର୍ଶନ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରତିବର୍ଷ ରଥାରୁଢ଼ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ବଳଗଣ୍ଡି ଠାରେ ସାଲବେଗଙ୍କର କୁଡ଼ିଆ ପାଖରେ ଦଣ୍ଡେ ଅଟକି ଯିବାପାଇଁ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଦେଲେ | ବର୍ତମାନ ବଳଗଣ୍ଡି ଠାରେ ସାଲବେଗଙ୍କର ସମାଧି ପିଠ ପାଖରେ ରଥରୁଢ଼ା ମହାପ୍ରଭୁ ଦଣ୍ଡେ ଅଟକି ଯାଆନ୍ତି|

        ସେହି ଦିନଠାରୁ ସାଲବେଗ ବଳଗଣ୍ଡି ଠାରେ ଛୋଟ ଖଣ୍ଡିଏ କୁଡ଼ିଆଟିଏ କରି ରହିଲେ ଓ ଭଜନ ଜଣାଣ ଇତ୍ୟାଦି ରଚନା କରିବା ଓ ଗାଇବାରେ ମଗ୍ନ ହେଲେ|ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ରଚନାତ୍ମକ ଭଜନ ଥିଲା "ଆହେ ନୀଳ ଶଇଳ,ପ୍ରବଳ ମତ୍ତ ବାରଣ .........| ସାଲବେଗଙ୍କର ଦେହାନ୍ତ ହେଲାପରେ ତାଙ୍କୁ ସେହି ବଳଗଣ୍ଡି ଠାରେ ସମାଧିସ୍ଥ କରାଗଲା |ଏବେ ମଧ୍ୟ ସେହି ସମାଧି ବଳଗଣ୍ଡି ଠାରେ ବିଦ୍ୟମାନ |

ସାଲବେଗଙ୍କର କେତୋଟି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଭଜନ        
 
1-- ଆହେ ନୀଳ ଶଇଳ |            2--ପତିତପାବନ ବାନା ଆଉ କେତେବେଳକୁ |   3--ଏକା  ତୋ ଭକତ ଜୀବନ |         4--ଚାଲସଖୀ  ଆମେ ଦର୍ଶନ କରିବା |      5--କେଣେ ଘେନି ଯାଉଛ ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ |     6--ଜଗବନ୍ଧୁ ହେ ଗୋସାଇଁ |
7--ମୋ ରୂପ ଝରଣା ଝରେ |           8--ଦୀନବନ୍ଧୁ ଦଇତାରୀ |

["ସଂଗ୍ରାହକ ଓ ଲେଖକ ପ୍ରକାଶ ମିଶ୍ର | ଜ୍ୟୋତିଷ ଓ ସଭ୍ୟ ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପ ପଣ୍ଡିତ ସଭା ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିର ପୁରୀ , ଓଡିଶା | କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନର ସମାଧାନ ପାଇଁ ଯୋଗାଯୋଗ କରନ୍ତୁ email --pkmspp@gmail.com ଅଥବା comment ରେ ଲେଖନ୍ତୁ |ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପ ଆପଣ ମାନଙ୍କର ପୂର୍ବପୁରୁଷ ଙ୍କୁ ଆପଣ ଙ୍କ ତରଫରୁ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ଦେବାର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଇଥାଏ |ଆଗ୍ରହ ଥିଲେ ଯୋଗାଯୋଗ ଉପୋରକ୍ତ email ରେ କରନ୍ତୁ "]

Sunday, October 1, 2023

JAGANNATH MANDIRA MADHYARE BYATIKRAMA.

                                                 ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ବ୍ୟତିକ୍ରମ 

ORIGINAL
ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ 

                            ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ହେଉଛନ୍ତି ଅନନ୍ତ କୋଟି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର ଠାକୁର |ସେ କେତେବେଳେ ସାକାର ତା କେତେବେଳେ ନିରାକାର | କୌଣସି ପରିସୀମା ମଧ୍ୟରେ ସେ ଆବଦ୍ଧ ହୋଇ ରହିନାହାନ୍ତି | ସେ ହେଉଛନ୍ତି ସମସ୍ତଙ୍କର ଆଖି ତଥା ଭାବର ଠାକୁର | ଭକ୍ତଙ୍କ ସହିତ ଭାବର ଲୀଳାଖେଳା କରି ସେ ନୀଳସିନ୍ଧୁତୀରେ ନିଳାଚଳରେ ବିରାଜିତ |  ଭକ୍ତଙ୍କର ପୁର୍ଣ ଆଶା ଭରସାର ପ୍ରଭୁ ପଣରେ ସେ ଅଦ୍ଵିତୀୟ ,କାରଣ ତାଙ୍କ ମନ୍ଦିରର ନୀଳଚକ୍ର ବାନା ହିଁ ଭକ୍ତଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ପାଇଁ ଫରଫର ହୋଇ ଉଡୁଥାଏ | ସତରେ ସେ ଏକ ରହସ୍ୟମୟ ଠାକୁର |ତାଙ୍କର ରହସ୍ୟ ଓ ଲୀଳାକୁ ବୁଝିବା ମନୁଷ୍ୟ ପକ୍ଷ୍ୟରେ ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ | ଯିଏ ବାଉନ କୋଟି ଭଣ୍ଡାରର ମାଲିକ ଯାହାର ଭଣ୍ଡାର ସ୍ଵର୍ଣ ଓ ରତ୍ନ ରେ ପରିପୂର୍ଣ ସିଏ ପୁଣି ମାଟି ପାତ୍ରରେ ଭକ୍ଷଣ କରେ ଏପରି ଭାବିଲେ  ଟିକିଏ   ଅଡୁଆ ଲାଗେ | ମାତ୍ର ଏହା ହେଉଛି ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ଏକ ବ୍ୟତିକ୍ରମ ଯାହାକି ପୁରାତନ କାଳରୁ ପ୍ରଚଳିତ ଅଛି | ଏହିପରି ଅନେକ ଗୁଡିଏ ବ୍ୟତିକ୍ରମ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ମଧ୍ୟରେ ଅଛି ଯାହାକି ଜାଣିଲାପରେ ଆଶ୍ଚଯ୍ୟ ଲାଗେ  | ତନ୍ମଧ୍ୟରୁ କେତୋଟି ଭକ୍ତ  ମାନଙ୍କର ଅବଗତି ନିମନ୍ତେ ନିମ୍ନରେ ଦିଆଯାଇଛି |

1--ଦେବତା ଓ ଦେବୀ ମାନଙ୍କର ଗଠନ ବିଧି ଅନୁସାରେ ନଗ୍ନ ,ଭଗ୍ନ ନପୂଜୟତେ | ମାତ୍ର ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ନଗ୍ନ ,ଭଗ୍ନ ପ୍ରପୂଜୟତେ ଅର୍ଥାତ ନଗ୍ନ ଓ ଭଗ୍ନ କୁ ପୂଜାକରାଯାଏ | ଯେପରିକି ଚତୁର୍ଦ୍ଧାମୂର୍ତି ଅଧା ଗଢା ଠାକୁର ସେଠାରେ ପୂଜାପାଉଛନ୍ତି|

2--ସବୁ ମୂର୍ତି ମାନଙ୍କର ଆଖିର ପଲକ ଥାଏ ମାତ୍ର ଚତୁର୍ଦ୍ଧା ମୂର୍ତି ମାନଙ୍କରେ ପଲକ ନଥାଏ | ତଥାପି ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ହେଉଛନ୍ତି ସର୍ବଦ୍ରଷ୍ଟା | ଅପଲକ ନୟନରେ ସେ ଏହି ମହାଜାଗତିକ ସଂସାରକୁ ଦେଖୁଥାନ୍ତି | ସେ ପଲକ ପକାଇ ଦେଲେ ଏହି ସଂସାର ଭାସିଯିବ ତଥା ପ୍ରଳୟ ହୋଇଯିବ |

3--ଅନ୍ୟ କୌଣସି ମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରତିଦିନ ପତାକା ବନ୍ଧା ହେଉନଥିବା ବେଳେ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ପ୍ରତିଦିନ ନୂଆ ପତାକା ବନ୍ଧା ଯାଇଥାଏ |

4--ମନ୍ଦିର ମାନଙ୍କରେ ପୂଜା ସମୟରେ ଘଣ୍ଟ,ଘଣ୍ଟା ,ଘଣ୍ଟି କାହାଳି ମୃଦଙ୍ଗ ବାଜୁଥିଲା ବେଳେ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ପୂଜା ଆରତୀ ସମୟରେ କୌଣସି ବାଦ୍ୟ ବା ନାଦ କରାଯାଏ ନାହିଁ |

5-- ସବୁ ଜାଗାରେ ଦେବ ଅଥବା  ଦେବୀଙ୍କୁ ଗଣ୍ଠିପକା ଫୁଲମାଳ ପିନ୍ଧାଇ ଦିଆଯାଏ ମାତ୍ର ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ଶ୍ରୀବିଗ୍ରହରେ ଗଣ୍ଠିପକା ଫୁଲମାଳ ଦିଆଯାଏ ନାହିଁ | ସେ କୌଣସି ବନ୍ଧନରେ ଆବଦ୍ଧ ହୋଇପାରିବେ ନାହିଁ |

6--ଅନ୍ୟ ମନ୍ଦିରର ଭୋଗ ପ୍ରସାଦ କୁ ଅନ୍ନ ପ୍ରସାଦ କୁହାଯାଉ ଥିଲାବେଳେ ଶ୍ରୀମନ୍ଦିରରେ ଅନ୍ନ ପ୍ରାସାଦକୁ ଶ୍ରୀ ମହାପ୍ରସାଦ କୁହାଯାଏ |

7--ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ହେଉଛନ୍ତି ପୁରୁଷ ସ୍ୱରୂପ ମାତ୍ର ତାଙ୍କର ବେଶଭୂଷା ସବୁ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକପରି ହୋଇଥାଏ | ଯେପରିକି ସେ ନାକଚଣା ,ନାକୁଆସି ,ଗୁଣା ,ଅଳକା ,କେୟୁର କୁଣ୍ଡଳୀ ତଥା ଶାଢ଼ୀ ପରିଧାନ କରିଛନ୍ତି |

8--ବିଧି ଅନୁସାରେ ନଗ୍ନ କିମ୍ଭା ଭଗ୍ନ ନହେଲା ପର୍ୟ୍ଯନ୍ତ କୌଣସି ଠାକୁରଙ୍କର ନବକଳେବର ହୁଏ ନାହିଁ | ମାତ୍ର ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ,ଶ୍ରୀ ବଳଭଦ୍ର ,ଶ୍ରୀ ସୁଭଦ୍ରା ଓ ଶ୍ରୀ ସୁଦର୍ଶନଙ୍କର 8ବର୍ଷ କିମ୍ଭା 12ବର୍ଷ କିମ୍ଭା 19ବର୍ଷ ରେ ଯେଉଁ ବର୍ଷ ଯୋଡ଼ା ଆଷାଢ଼ ହୋଇଥାଏ ସେହି ବର୍ଷ ମହାପ୍ରଭୁ ମାନଙ୍କର ନବକଳେବର ହୋଇଥାଏ | ଅର୍ଥାତ ପୁରାତନ ବିଗ୍ରହ ମାନଙ୍କୁ ସମାଧିସ୍ଥ କରାଯାଇ ନୂତନ ବିଗ୍ରହ ମାନଙ୍କୁ ନିମ୍ବ କାଷ୍ଠ ରେ ନିର୍ମାଣ  କରାଯାଇ  ସ୍ଥାପନା କରାଯାଏ |

9--ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିରରେ କୌଣସି  ଦେବକାର୍ଯ୍ୟ  ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ବିନା ଆଜ୍ଞାମାଳରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୁଏ  ନାହିଁ |ଯାହାକି ଅନ୍ୟ ମନ୍ଦିର ମାନଙ୍କରେ ଦେଖାଯାଏ ନାହିଁ |

10--ବିଧି ଅନୁସାରେ ଶ୍ରୀ ବିଗ୍ରହ ମାନଙ୍କର ପୂଜାର୍ଚନା ଚାଲୁଥିଲା ବେଳେ ମନ୍ଦିର ଚୂଡ଼ାକୁ କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ଯିବାକୁ ମନ \ମାତ୍ର ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିରରେ ମଧ୍ୟରେ ବଡ଼ପଣ୍ଡା ମାନେ ଶ୍ରୀ ବିଗ୍ରହ ମାନଙ୍କର ପୂଜାର୍ଚନା କରୁଥିଲାବେଳେ ଚୁନରା ସେବକ ମାନେ ଧ୍ବଜା ବାନ୍ଧିବା ପାଇଁ ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିର ଚୂଡ଼ାକୁ ଯାଇଥାନ୍ତି |

11--କୌଣସି ମନ୍ଦିରରେ ଥିବା ନବଗ୍ରହ ମାନଙ୍କୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କଲେ ଜଣାଯିବ ଯେ , ନବଗ୍ରହ ମାନଙ୍କର ଆରମ୍ଭ ରବି ମହାଗ୍ରହ ଙ୍କ ଠାରୁ ହୋଇ କେତୁ ମହାଗ୍ରହ ଙ୍କ ଠାରେ ଶେଷ ହୋଇଥାଏ ମାତ୍ର ଏଠାରେ ତାହାର ଓଲଟା ନବଗ୍ରହ ମୂର୍ତି ସ୍ଥାପନ କରାଯାଇଛି | ଯାହାକି କେତୁଙ୍କ ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇ ରବି ମହାଗ୍ରହ ଙ୍କ ଠାରେ ଶେଷ ହୋଇଛି |

12--ଅନ୍ୟ ମନ୍ଦିର ମାନଙ୍କରେ ଦେବା ଦେବୀ ଙ୍କର ସ୍ନାନ କାର୍ଯ୍ୟ ମୂର୍ତି ଉପରେ ପାଣି ଧଳା ହୋଇ କରାଯାଉ ଥିଲାବେଳେ ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିରରେ କିନ୍ତୁ ଏକ  ଦର୍ପଣ ଉପରେ ପାଣି ଢଳାଯାଇ କରାଯାଇଥାଏ |କେବେଳ ସ୍ନାନ ପୂର୍ଣିମାରେ ମହାପ୍ରଭୁ ମାନଙ୍କର ମହାସ୍ନାନ ସ୍ନାନ ମଣ୍ଡପରେ କରାଯାଇଥାଏ |

13--ଅନ୍ୟ ମନ୍ଦିର ମାନଙ୍କରେ ଶ୍ରୀ ବିଗ୍ରହ ମାନଙ୍କୁ ପ୍ରସାଦ ଅର୍ପଣ ସମୟରେ ରନ୍ଧନ କରାଯାଇଥିବା ପାତ୍ର ମଧ୍ୟରୁ ଅଣାଯାଇ ଧାତୁ ପାତ୍ରର ଥାଳି , ଥାଳିଆ ,ଗିନା ଇତ୍ୟାଦି ମାନଙ୍କରେ ବଢାଯାଇ ଭୋଗ ଲଗାଯାଇଥାଏ ବା ଅର୍ପଣ କରାଯାଇଥାଏ  | ମାତ୍ର ଏଠାରେ ଏହାର ବ୍ୟତିକ୍ରମ ଦେଖାଯାଇଥାଏ ଅର୍ଥାତ ରନ୍ଧନ କରାଯାଇଥିବା ପତ୍ରକୁ ସିଧାସଳଖ ଶ୍ରୀ ବିଗ୍ରହ ମାନଙ୍କ ସମୁଖରେ ସ୍ଥାପନ କରାଯାଇ ନୈବେଦ୍ୟ ଅର୍ପଣ କରାଯାଏ |ଅର୍ଥାତ ଏହାକୁ ଅନ୍ୟ କୌଣସି ପାତ୍ରରେ ବଢାଯାଇ ଅର୍ପଣ କରାଯାଏ ନାହିଁ|

14--ଅନ୍ୟ ମନ୍ଦିର ମାନଙ୍କରେ ଦମ୍ପତି ବିଗ୍ରହ ପୂଜା ପାଉଥିଲାବେଳେ ଏଠାରେ ତିନିଜଣ ଭାଇଭଉଣୀଙ୍କର ବିଗ୍ରହ ପୂଜା ପାଉଛନ୍ତି |

15--ଅନ୍ୟ ଦେବାଦେବୀ ଙ୍କର ମନ୍ଦିରରେ ହସ୍ତଯୋଡି ଗୁହାରି ଜଣାଉ ଥିଲାବେଳେ ଏଠାରେ ହସ୍ତ ଦ୍ବୟଙ୍କୁ ଖୋଲି ପ୍ରସାରଣ କରି ମହାପ୍ରଭୁଙ୍କୁ ଗୁହାରି ଜଣାଇ ଦିଆଯାଏ |ବିଶେଷ କରି ରଥଯାତ୍ରା ସମୟରେ ଏହା ମୁଖ୍ୟତଃ କରାଯାଇଥାଏ |

16--ସବୁଠାରେ କେବଳ ବ୍ରାହ୍ମଣ ମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପାଣି ଅଣାଯାଇ ପୂଜା କରାଯାଇଥାଏ | ଏଠାରେ କିନ୍ତୁ ଶୁଦ୍ର ସେବକ ପାଣି ଆଣି ଯୋଗାଇଲେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ସେବକ ପୂଜା କରିଥାଏ |    

17--ସବୁଠାରେ କଂସା ,ପିତଳ ତଥା ତମ୍ବା ପାତ୍ରରେ ରନ୍ଧନ ହେଉଥିଲାବେଳେ ଏଠାରେ କିନ୍ତୁ ମାଟି କୁଡୁଆରେ ରନ୍ଧନ କରାଯାଇଥାଏ | ଏବଂ ପ୍ରତିଦିନ ନୂତନ ମାଟି କୁଡୁଆ ର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଇଥାଏ |ବିଗତ ଦିନର ପୁରାତନ ମାଟି କୁଡୁଆ ବହିଷ୍କାର କରାଯାଇଥାଏ |

18--ଏଠାରେ ମହାପ୍ରସାଦ କୁ ସେବନ କଲାବେଳେ ଜାତି ଓ ଅଜାତିର ଭେଦଭାବ ନଥାଏ | ସମସ୍ତେ ଏକତ୍ର ହୋଇ ଆଚାଣ୍ଡାଳ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଗୋଟିଏ ପାତ୍ରରୁ ମହାପ୍ରସାଦ ସେବନ କରିପାରିବେ ଓ ପରସ୍ପର ର ଅଇଁଠା ମଧ୍ୟ୍ୟ ଖାଇ ପାରିବେ |

19--ମହାପ୍ରସାଦ କୁ ସେବନ କଲାବେଳେ କୌଣସି ଆସନ ଉପରେ ବସି ସେବନ କରାଯାଏ ନାହିଁ |ଖୋଲା ଚଟାଣ ଉପରେ ବସି ସେବନ କରାଯାଏ | ସେବନ ପରେ କୁଳୁକୁଞ୍ଚା କରି ତାହାକୁ ନ ଫୋପାଡ଼ି  ଢ଼ୋକି ଦିଆଯାଏ |

20--କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ଙ୍କ ସହ ବନ୍ଧୁତା ସ୍ଥାପନ ବେଳେ ମହାପ୍ରସାଦ କୁ ପରସ୍ପର ର ହାତରେ ସମର୍ପଣ କରି ବନ୍ଧୁତ୍ୱ ସ୍ଥାପନ କରାଯାଇଥାଏ | ଯାହାକି ଅନ୍ୟ ଦେବଦେବୀ ଙ୍କର ପ୍ରସାଦକୁ ଏପରି କରାଯାଏ ନାହିଁ |

21--ପ୍ରତ୍ୟେକ ମାସର କୃଷ୍ଣପକ୍ଷ ଓ ଶୁକ୍ଲପକ୍ଷ ଏକାଦଶୀ ତିଥିରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ଧୂପ ସରିବା ପରେ ବଡ଼ଦେଉଳ ଉପରେ ଅଁଳାବେଢାରେ ପୂର୍ବଦିଗକୁ ମୁଁହ କରି ଚୁନରା ସେବକ ମହାଦୀପ  ଜଳାଇଥାଏ | ଯାହାକି ଗଜପତି ମହାରାଜା ,ପ୍ରଦେଶ,ରାଷ୍ଟ୍ର ଓ ଜନ  ସମୁଦାୟ ର ମଙ୍ଗଳ କାମନା କରି ଏହା କରାଯାଇଥାଏ |

22--ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିରରେ ପତାକା ସଦାସର୍ବଦା ପବନର ବିପରୀତ ଦିଗରେ ଉଡୁଥାଏ | ଏଥିରୁ ପ୍ରତୀତ ହୁଏକି ବିଜ୍ଞାନରୁ ଉର୍ଦ୍ଧରେ କୌଣସି ଗୋଟିଏ ଶକ୍ତି ନିଶ୍ଚୟ ରହିଛି |

23--ମହାପ୍ରସାଦ କୁ ଛୁଅଁ ଅଛୁଆଁ ଭେଦଭାବ ରୁ ଉର୍ଦ୍ଧରେ ରଖି ଯେ କୌଣସି ପ୍ରାଣୀ ଏହାକୁ ସେବନ କରିପାରିବ | ଏପରିକି ମହିଳା ମାନଙ୍କର ଗୃହବାସ ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ସେବନ କରାଯାଇ ପାରିବ | ଏଥିରେ ମହାପ୍ରସାଦ ର କୌଣସି ଅପମାନ ହେବନାହିଁ  |     

24--ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ମନ୍ଦିରରେ ହସ୍ତ ,ପାଦ, ନାସା ଇତ୍ୟାଦି ଯୁକ୍ତ ହୋଇ ବିଗ୍ରହ ଥିଲାବେଳେ ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିରରେ ବିଗ୍ରହ ଗୁଡିକ ଏ ସବୁର ବିହୀନ ଦେଖାଯାଏ |

25--ସବୁ ଜାଗାରେ ଚାଉଳରୁ ଭାତ ରନ୍ଧା ଯାଉଥିଲା ବେଳେ ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିରରେ ଭାତରୁ ଚାଉଳ କରି ଘରେ ରଖାଯାଏ |ଅର୍ଥାତ ଅବଢ଼ା ଅନ୍ନକୁ ଖରାରେ ଶୁଖାଯାଇ ନିର୍ମାଲ୍ୟ ଭାବରେ ରଖାଯାଏ | ଅଇଁଠା ବା ବଳକା ହୋଇଥିବା ଅନ୍ନକୁ ଫିଙ୍ଗାଯାଉଥିବା ବେଳେ ଅବଢ଼ା ଅନ୍ନକୁ କିନ୍ତୁ ବିସର୍ଜନ  କରାଯାଏ |

26--ମହାପ୍ରଭୁ ମାନଙ୍କର ହାତଗୋଡ ନାହିଁ ମାତ୍ର ତାହାକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣବ୍ରହ୍ମ ବୋଲି କୁହାଯାଏ | ବଡଭାଇ ବଳଭଦ୍ର ଦେବ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସାନ ଭାଇକୁ ବଡ଼ଠାକୁର ବୋଲି କୁହାଯାଏ | ମାଡ ଦେଉଥିବା ଲୋକକୁ ଏଠାରେ ଦଣ୍ଡ ମିଳେ ନାହିଁ ଅଧିକନ୍ତୁ ମାଡଖାଇ ଲୋକ ଏଠାରେ ପାଉଣା ଦିଏ | ମହାପ୍ରଭୁ ଙ୍କର କାନ ନାହିଁ ମାତ୍ର ଗୀତଗୋବିନ୍ଦ କୁ ଶୁଣିଥାନ୍ତି ଏବଂ ଆଖିରେ ପଲକ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ପହୁଡ଼ ଯାଇଥାନ୍ତି | ମହଣ ମହଣ ସୁନା ରୂପା ଥାଇ ମଧ୍ୟ ଦରପୋଡା ମାଟି ହାଣ୍ଡିରେ ଭୁଞ୍ଜିଥାଇ |

(ସଂଗ୍ରାହକ ଓ ଲେଖକ ପ୍ରକାଶ ମିଶ୍ର | ଜ୍ୟୋତିଷ ଓ ସଭ୍ୟ ମୁକ୍ତି ମଣ୍ଡପ ପଣ୍ଡିତ ସଭା ଶ୍ରୀମନ୍ଦିର ପୁରୀ, ଓଡିଶା | କୌଣସି ପ୍ରଶ୍ନର ସମାଧାନ ପାଇଁ ଯୋଗାଯୋଗ କରନ୍ତୁ email --pkmspp1975@gmail.com .)   

   

SRIJAGANNATH BHAKTA [2]--KULASEKHARA

                                                         ଶ୍ରୀ ଜଗନ୍ନାଥ ଙ୍କର ଭକ୍ତ କୁଳଶେଖର   ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ                            ଅଷ୍ଟାଦଶ ଶତା...